Çoook önceden, bir buluşma .
Buluşma yeri ve saati seçildi.
Gittim,geldi, girdik mekâna, daha ilk dakikalarda,
(konuşmadık, nasılsın falan denir ya o bile yok.) bana taksi bulabilir misin?
Sorusu geldi. Bulduk bi taksi bindi gitti.
bir keresinde sözlükte moderasyonla başı belaya girmişti. benden yardım istedi. ben de insaniyet namına yardımcı oldum. o da teşekkür etti. ben de " rica ederim sayın yazar" dedim. o da ne dese beğenirsiniz. " ben yazar felan değilim. sadece sözlükte entry giriyorum!" sanki ben ona yazar derken sen bir kafkasın, Dostoyevskisin, çehovsin dedim. adet olduğu üzere saygımdan sayın yazar dedim. hay dilimi eşek arası soksun!
Olay örgüsünde eksik olan bir şeyler var bana göre. Ne umdu ne buldu durumu olmuş olabilir. Feyk veya yanıltma durumları olabilir gibi geldi bana. Bilmiyorum ya nezaketim bile hak edene benim. O yüzden bir hi bile demeden kalkıp gitmesine yorumsuzum. Tek ayar olduğum nokta taksiyi neden kendi bulmadı.
Not; bir de herkes dengini buluyor valla. Arada insanın dönüp bir kendine de bakması lazım.
Ben eş dost tavsiyesiyle yaptığım hiç beğenmediğim buluşmalarda bile belki konuşursam elle tutulacak bir yer bulurum ya da o kadar gelmiş ayıp olmasın diye 2 saat otururum. Baktım hala yok teşekkür eder kalkarım. Size basit bir nezaketi bile göstermeyen biriyle zaten ilerleyen zamanlarda olması mümkün değil. iyi ki en başında kalkıp gitmiş.
