kadınlar duygularını göstermekten korkmadığı ya da konuşmaktan çekinmediği için içinde dolup biriken bir şey olmaz çoğu zaman.
erkeklerde durum tam tersi olduğundan mütevellit kendilerini şiirle ifade ettiklerini düşünürüm hep.
öte yandan türk aile yapısı gerçekleri diye de bir şey var. erkekler çoğu işten elini eteğini çekip oturabilir ama bayanlarda bu söz konusu değildir. yapmaması göze batar. misafir gelince "ay ben odama çekiliyorum, çok feci ilhamım geldi." diyebilen bir kadın tanıdınız mı? ben tanımadım. ama erkeklerde durum farklı. misafire hoşgeldin deyip "ben kaçtım" modunda gitmekte özgürler sonuçta. yani tam olarak böyle bir şey olmasa da siz neye temas etmek istediğimi anladınız. bayanların hayat meşakkati ağır bence.
dokundukları her şeyde ayrı bir sanat var zaten. şiir de olmayıversin.
en çok kadınların şiir okumasını içine katarsak, bu mükemmeliyet arzusundandır. yoksa her erkek gibi satırlara bir kuş bir de gece ekleyerek şiir yazmanın aslında nasıl can sıkıcı bir olgu olduğunu bildiklerinden olsa gerek, yazıyorlarsa da okumayan bir toplumda satırlarda toz toplayacak bir şaheseri terk etmek istemezler.
bugün bir kadın şair çıksa, içindeki kompleks onca duyguyu, özenli bir şekilde kağıda dökse ve bu toplum gidip vampir hikayeleri, kurgulanmış sapık aşk hikayelerini vakite kurban etse, o kadın incinir.
kadınlar x olamaz ekolünden bir tespit. x'in yerini ne ile isterseniz dolduruyorsunuz alkış alıyorsunuz.
"imkan" verilmezse kimseden hiçbir şey çıkmaz, bunun kadınlıkla falan ne ilgisi var? bugün müslüman ülkelerde kadının genel olarak aşağıda tutulması politikası yakın zamana kadar dünyanın diğer coğrafya ve kültürlerinde de yaygın olan bir ayrımcılık şekliydi. şiir bir ifade şeklidir ve toplumlar bir dönem/çağ bazı kesimlerin sesini kısar, ya da "görmezden gelir".
Edebiyat kadınlaradır, kadınlar içindir, kadınları yatağa atmak için türlü şaklabanlıklar yapmak Zorunda olan erkeklerdir. Kadının böyle bir derdi yoktur, olmamıştır.
katılmadığım bir görüş. nice kadınlar gördüm çok iyi şiirler yazan. yapıları gereği duygusallıktan oldukça güzel yazarlar şiirleri kadın şairler. tamamen bir önyargı bu.
on altıncı entrye de sonuna kadar katılıyorum. kadınlar x yapamaz, kadınlar y yi beceremiyor tatavası yapmaktan bıkmadınız. önemli olan bireyin yönelimleri ve yetenekleri burada. sahip olduğu cinsiyet değil.
çünkü onlar sadece sevilmeye proğramlanmış, kendilerini tatmin etmeye, çocuk gibi ilgiye aç. oysa erkek duygularını dışa bile vuramaz, içe atar, attıkça o hisler büyür, kağıda ağlar. bu yüzdendir erkeklerin şair olması bence.
sevdayı, sevgiyi anlatmaksa mesele, kadın zaten bunu rahatlıkla ifade eder, anlatır. ama erkeklerse yoğun yaşadıkları duygularını anlatamayınca kağıda döker duygularını, onları şiirleştirir. sonra bakarız ki, o yüreklerde neler gizliymiş.
