Yoo bayılmıyorum.
Normal bir şeyi neden bu kadar abartıyorsunuz anlamıyorum.
Babamı bildim bileli istediği zaman mutfağa girip yemek yapar. Adam yemek yapıp yedirirken mutlu oluyor.
Yani Ben alışığım yemek yapan erkeğe.
instada bir tanıdık var habire yemek paylaşıyor. öyle düşecek olsa benim evin önü kuyruk olur. garibim ümitli az daha kasarsa aşçı olacak. kim keklediyse artık.
abi ne yemek yapın ne temizlik ne ütü ne de sofra kurmaya felan yardım edin ya da gizliden yapın sorarlarsa da salağa yatıp bilmem elimden gelmez felan diyip geçiştirin. sonra size beta muamelesi yaparlar. biraz kadınların tahtası eksik cidden. sizi beta görürler imajı çizersiniz.
tıpkı yakışıklı erkeklere bayılmaları, zengin erkeklere bayılmaları, kaslı erkeklere bayılmaları, temizlik yapan erkeklere bayılmaları, çalışıp evini geçindiren erkeklere bayılmaları, komik erkeklere bayılmaları, anlayışlı erkeğe bayılmaları vs vs vs gibi şeylerden bir tanesidir.
ulan sorsan erkekler olarak biz sığırız he. ama tanışma gününden itibaren "evlilik teklifi etme" yıl dönümü, evlilik sürecinin tamamı ( nişanı düğünü kuaförü üstü başı balayısı vs ) evlilik yıl dönümü, onun ve yakın arkadaşlarının doğum günleri, ailesinin doğum günleri gibi şeylerin hepsini erkekler hatırlayacak, kutlamaları vs organize edecek. üstüne çalışıp evi geçindirecek üstüne yemek yapacak üstüne temizliğe yardım edecek üstüne güldürecek üstüne sürekli ilgilenecek. kadın sinirli olduğunda erkek yüzde bin haklı olsa bile alttan alacak. tüm bunları yapıyoruz ama sonra gene sığırız gene kalasız, kütüğüz, ayıyız. hayat müşteriktir tezini savunuyoruz ama bu nasıl müştereklik olm ?
çok iyi yemek yaparım hobi gibi benim için, yemek sayılmaz ama birgün kurabiye yaptım işe götürdüm arkadaşla çayla gömüyoruz. çalışan kız gördü ayyy bunu sen mi yaptın dedi evet dedim. bir tane alabilir miyim dedi bende tabi dedim aldı ve giderken kısık sesle üff ya ellerde ne maharet var dedi. erkek arkadaşı armudu sapıyla yemiştir.
