Yani sevişmeyi bir ihyitaç olarak görmüyor musunuz? Bu olsada olur olmasa da olur şeklindeki tavırların kökü nereye dayanıyor? Bu hayatın bir yerinde sevişmek var ama kahvaltı yapmak kadar gerekli değil mi diyorsunuz? O yatağa girince bu sizin için birden bir göreve mi dönüşüyor, ya da bunun sadece geceleri ve gözden uzak mı yapılması gerektiğini düşünüyorsunuz? Ne? Nedir buradaki ciddiyetiniz? Yoksa bu ciddiye alınmaması gereken bir olgu mu? Kendinizi ifade edin lütfen. Sonra bize konuşma hakkı verilmedi demeyin pankartlara pastel kalemlerle yazıpta. ifade özgürlüğü hakkınız.
