Gericilik körüklendikçe ülkemizde artacak olandır. Adamın tartışacak zihniyeti yok ki güçle bastırıyor. Nisanurlar Humeyni'yi sevmeye devam etsin Atatürk iblisin teki çünkü, kadınmış ne kadını doğurgaçlı süpürgeç.
bazen hakikatten kadına şiddete evet demek istiyorum.
onlar biz erkeklerin zayıf olduğu cinsellik konusunda bize acıyorlar mı ?! onların o giyinişleri kendi arzu ve isteklerine göre olamaz. bu onlara tanınmış bir hak olamaz.
nasıl ki ben kendilerinden güçlü olduğumu düşündüğüm karıyı kızı dövebilme lüksüne sahip değilsem onlar giyinişleriyle bana zulmetme hakkına sahip değiller. yaptıkları yaratılışlarına aykırı.
gazetelerden her gün karısını döven ya da öldüren şerefsizler hakkında haber okuyorsunuz. koskoca ilker başbuğ denen adamı bile kodese sokmaya gücü yetiyor, kadınların güvenliğini sağlamıyor ve şüphelileri kodese tıkymıyorsa, kadınların katillerini salıveriyorsa akpli bu tür hakimlere, avukatlara, savcılara, polislere kolum girsin. tayyip'in sağlayacağı hukukuna sokayım!
Ezik insanların yaptığı eylem. Hayatı boyunca ezilmiş şimdi kimi ezsem diye düşünür bunlar. elleriyle ve sözleriyle dahi yapanlar vardır. Yarın katil olur bunlar.
karşı çıkılması gereken ama bazı kişilerin de ironik hallerle karşı çıktığı toplumsal yaradır.
erkek, erkeğe şiddet uygulayınca sorun yoktur; kadın, kadına şiddet uygulayınca "kız kavgasııı!" naralarıyla seyredilir; kadın, erkeğe şiddet uygulayınca gülünür ve erkek alay konusu olur; fakat kadına şiddet küfredilmesi gereken bir konudur bu insanlara göre. küfürler de cinsiyetçidir genelde. işte bu yüzden, direkt şiddete karşı olmak gerekiyor.
Bir gün de böyle bir haber duymasın kulaklarımız.
Kadın 28 yaşında ve 6 çocuk sahibi! Babası tarafından 14 yaşında evlendirilmiş, evlilik hayatı boyunca dayak yemiş, yetmemiş adam başka bir kadınla yaşamak istemiş, kadın kabul etmeyince işte sonuç. Bir kere şu evden uzaklaştırma cezasını falan geçeceksiniz arkadaşım. 3 ay uzaklaştırma kararı veriliyor diye sanıyor musunuz ki kadın huzura kavuşuyor. Aksine bu cezaya sebep olduğu için katlanarak devam ediyor işkence. Kadın yalnız, kadın güçsüz. Çünkü kırık kolu kanadı. Başı sıkıştığında dönebileceği bir baba evi yok çünkü gelinliğinle çıktın kefeninle girersin gibi yoz bir düşünce yapısı var toplumun. Fotoğraflara iyi bakın, gördüğünüz 28 yaşında gencecik bir kadın mı? 6 çocuk yuvada, kadın hastanede, baba denen yaratık cezaevinde . Yatar 3-5 ay çıkar. Sonrası malum.
neticede şiddettir. bence "şiddet" kavramının kendisine karşı çıkılmalı, kime uygulandığından bağımsız olarak.
benim bu tarz konularda sinir olduğum üç grup var:
1- elbette ki dayakçı kocalar. ateşle öldürülmeli hepsi *
2- yediği hayvani dayağı bile sevildiğine yorumlayan kadınlar. "döver de sever de" diyenler işte.
3- dayakçı kocalara "orospu çocuğu" diyenler. ulan dalyarak, bu hırbolar şiddeti annelerinden mi tanıyıp benimsiyor? genelde babalarını örnek alıyorlar. babadan oğula yani. annelerinin ne suçu var? kadına şiddete karşı çıkarken bile farkında olmadan kadına sözlü şiddet uyguluyorsunuz ulan!
'özgecan aslan' vahşetinin ardından 5 gün geçti. aslına bakarsanız bana daha uzun gibi geliyor. sorsanız 1 ay derim. belki medyada çok geniş yer bulması belki sokakta çok konuşulması belkide başka nedenler. olayın vehametini bir kez daha kaleme alıp kimsenin canını sıkmak istemiyorum.
bu olayla ilgili ne günlük hayatımda ne de sözlükte tek bir satır konuşmadım/yazmadım. ilk duyduğum andan itibaren sanki bir yakınımmış gibi şok durumundayım. gerek ülkemizde gerekse dünyada bu ve buna benzer bir çok olaya tanıklık ettik. fakat diğerlerinden farklı olan ne? bilemiyorum. olayın gerçekleştiği günden bu yana konuyla ilgili tek bir kelime dahi ağzıma almadım. büyük bir şaşkınlıkla olanları takip ediyorum. medyada yazılanları, sokakta, çarşıda, pazarda, iş yerinde konuşulanları dinliyorum ve bolca gazete okuyorum. kamuoyunun tepkisini içten içe izliyor, benim kadar nefret ediyorlar mı? benim gibi onlarda failleri öldürme duyugusuyla yanıp tutuşuyorlar mı? diye gözlemliyorum. garip bir ruh halindeyim. şuana kadar tek bir kelime söylememiş olmama rağmen kendimi yorgun hissediyorum. bu yaşanan olay zihnimi çok yordu. şiddetli bir üzgünlükte var sanırım. bir çok soru soruyorum kendime. mesela; bir insan insana bunu nasıl yapabilir? cevabı sapkınlık olabilir, cinsel açlık, uyuşturucu, şiddet eğilimi, eğitimsizlik vs vs.
vahşet üstü bu olay sonrası bir birey olarak ben, kadına yönelik şiddet haberleri duyunca ölüm yoksa korkmayacağım, taciz tecavüz yoksa rahatlayacağım, yakma kesme biçme yoksa mutlu olacağım. bu toplumda yaşayan ve yaşamakta olan ben, şiddeti artık çok fazla umursamayacağım düşünebiliyor musunuz? üzülmek için arayacağım kriterlere bakar mısınız? ölüm, tecavüz, yakma, kesme, işkence yoksa üzüleceğim bir neden de yok. malesef kadına şiddetin anormal bir ruh hali, gücü veya kontolü elinde bulundurma tedirginliği, erkeğin iktidar egosu olduğunu düşünmeyen biri daha var aranızda. benim o. toplum bu fikri bana enjekte etti. yaşadığım ülkenin kültürel ve ahlaki yapısı beni bu anlayışa entegre etti. şuan içinde bulunduğum ruh halinin çok berbat olduğunun farkındayım. ve buna neden olan toplumsal gerçeklikle yüz yüzeyim.
