ilk olarak aklıma gelenler; gülten akın, füruğ ferruhzad, didem madak, nilgün marmara, yaşar nezihe, birhan keskinve bu liste daha da uzayabilir. adını bir çırpıda hatırlayamadıklarımdan özür dilerim.
nazarımda yanlış ve boş bir tartışma konusu. bunun paraleli ise sadece erkekler aşık olur anlayışıdır.
işte bunlar hep popüler kültür.
Çünkü şiirlerin büyük çoğunluğu aşk konuludur hatta karşılıksız aşk, hayranlık, özlem, ayrılık konuludur.
E topluma baktığımızda da kaçan taraf hep kadın ezik ezik onun peşinden koşan, kendini harap eden de erkek.
Kadın niye şair olsun?
