Gayet Bariz bir realite.
Aynı toprak parçasında hayat rahatsa çoğunluğa rahat, zorsa çoğunluğa zordur.
Eski insanları dinlerseniz, kadın erkek fark etmeksizin gençlikte büyük sıkıntı çektiklerini görürsünüz. Eski kadınların kimisi hiç okula gidemez, küçük yaşta çocuk sahibi olup büyütmeye başlamışlardır. erkeklerin çoğuysa ilkokuldan sonra okuyamayıp küçük yaşta çalışmaya başlamışlardır, hayatın yükünü sırtlamışlardır. Kadınlar evde, erkekler dışarıda ağır işlerde çalışmışlardır.
Bir ortadoğu ülkesinde sıradan bir ailedeki bir kadının birey kimliği yoktur, doğru. Erkekler ise küçük yaştan beri silah tutmaya zorlanır, örgütlerin önüne ittirilir, ölümün kıyısında yaşarlar.
Neticede hayat zorsa herkese zordur.
Kadın olmanın zorluğu yoktur, insandan insana değişen hayat şartları vardır. Hayat şartları da zorsa şayet erkeğe de zordur.
iki gün çekilen regl sancısıyla-doğurganlığıyla kendisini farklılaştıran hemcinslerimden tiksiniyorum. Duygusallığıyla-duygularıyla ön plana çıkmaya çalışanlardan da. Kadına şefkat kadına sevgi naraları atanlardan da. Kadın erkek eşitliğini sürekli savunup sürekli gündemde tutan kadınlardan da erkeklerden de tiksiniyorum.
insanların gereksinimleri benzerdir. Bunları cinsiyete göre farklılaştırmak boş boğazlıktan başka bir şey değildir.
