mevcut kadın arkadaşlarımı tek tek arayarak arkadaşlığımızı bitirmeme sebep olacak olan tespittir. aydınlandım lan resmen yıllardır arkadaşız diye konuşuyorum bende bunlarla saçma sapan şekilde.. oysa her fırsatta saldıray abi gibi ekiz yatak mevzusu döndürmem gerekiyormuş hatta ben davranmadan onların feriştah yenge gibi edelelerime vurgu yapmaları *
bugüne kadar hayatıma dost olarak sokabildiğim üç tane kadın var. onlar da kız kardeşimin en yakın arkadaşları. bir nevi abilik yapıyorum aslında. onların haricinde hayatıma dost olarak sokmaya çalıştığım tüm kadınlar ile bir zaman sonra iletişimim farklı bir boyuta evrilmeye başlıyor. bazen bu duruma ben getiriyorum, bazen ise karşı taraf. fakat en sonuncusu biraz enteresan oldu.
çok detaya girip, kimseyi ifşa etme gibi bir niyetim yok ama yüzeysel olarak bahsedeyim. 2-3 ay önce tanıştığım bir kadın var. arkadaş ortamında tanıştık. o gün ikimizde sofranın bekar takılan beygirleri olduğumuz için, haliyle birbirimizle dostane bir iletişime geçtik. yalnızlığımızı paylaşıyorduk yani. daha sonra numaralar alındı, dışarıda çay kahve içmek gibi hoş aktiviteler yapıldı. fakat şöyle bir durum var; kadın evli. eşiyle ciddi problemler yaşadığı bir dönem ben hayatına dahil olduğum için, her türlü özelini, detayını bana anlatmaktan pek çekinmedi kendisi. bizim muhabbetin rengi değişmeye başladı tabii. sabahlara kadar mesajlaşarak, araşarak konuşmaya, birbirimizi teselli etmeye başladık. insan, bu kadar fazla iletişime geçtiği karşı cins ile ister istemez etkilenebiliyor.
kadının sohbeti inanılmaz hoşuma gitse bile, onunla muhabbetimizim farklı bir boyuta evrildiğini hissettiğim gün iletişimimi kestim. olmuyor cidden. ben bu kadınla sabahlara kadar konuşup, dışarılarda kahve falan içseydim eğer aşık olurdum. kendimi engelleyemezdim. hatta işi abartıp, kocasından boşanmaya bile ikna ederdim. dost olamadım.
