aldatmak her ne kadar kişisel bir tercih olup, kişinin kendi karaktersizliğini ve ahlak anlayışını gösterse de, aldatma konusunda katılacağım doğru bulduğum tespit.
normalde "aldatma" olayı, partnerin sevgilisine veremediği, eksik tuttuğu özelliklerinden kaynaklanır ve bana göre çoğu zaman aldatılan kişinin sorumluluğundadır. aldatan kişi çok karaktersiz bir gerizekalı değilse eğer, kişi de sevgilisinin ya da eşinin cinsel isteklerini, sevgi/ilgi ihtiyacını karşılayamıyorsa, kişi de haklı olarak bu eksikliği doldurabilecek başkalarına yönelir. aldatmanın kabaca psikanalizi budur.
yalnız, kişilerin bir nevi zorunlu olduğu ve kendilerinden kaynaklanmayan eksiklikleri yüzünden, böylesine bir aldatılmaya maruz kalmaları hakkaten şerefsizliktir. hamile bayanların özellikle hamileliklerinin sonuna doğru cinsel ilişkiye uygun olmamaları, çekiciliklerini kaybetmeleri kendilerinin değil, onu hamile bırakan herifin sorumluluğudur. aynı şekilde askere gitmek zorunda olan bir erkeğin, sevgilisine zaman ayıramıyor, onunla görüşemiyor olması da devletin sorumluluğundadır. gereklidir, olması gerekendir hiç şüphesiz. ama ortada bir zorunluluk varken ve var olan eksiklik kişiden kaynaklanmıyorken, bu eksikliğin de kötü bir şekilde gideriliyor olması, daha önce de dediğim gibi kişiliksizliktir, şerefsizliktir ve gerizekalılıktır.
çok doğru bir betimleme. hele eşini hamileyken aldatan amiyane tabirle orospuçocuğudur. eşi hamileyken gidip elin kaşarları ya da fahişeleri ile düşüp kalkıp, onlardan kaptığı bütün hastalık ve virüsleri, hamile eşine ve doğmamış sübyana bulaştıran katıksız bir orospu evladıdır.
sanki diğer zamanlar atış serbestmiş gibi bir durum var ortada. aldatmaya kılıf uydurmak da diyebiliriz. aldatmanını zamanı olmaz. hiç bir zaman aldatma olmaz.
