üstteki entry tamamen "taraflı" bakış açısı. ben de erkek gözünden anlatayım
erkekler bir yerden sonra durulur ; çünkü erkek her ne kadar "her çiçekten bal alayım" olsa da, benim gibi ufak bir hızdan sonra artık durulmak, düzen ister. sevişmenin bile düzeni, rutini olsun ister.
çünkü kadın, keşfetmesi çok yorucudur. adamı yorar, gerçekten. yormayan kadına inanın hiç denk gelmedim. bu konuda zerre istisnam yok. yorulmak elbette güzel ama uğruna değmeyen her yorulduğuna lanet eder erkek çünkü artık hemcinsleri yarış değil, düzen ister.
kadın son nefesine dek yarışır ; inanın bana kadınlar güç delisidir. "yanımda erkeğin güçlü olmasını" istiyorum tripleri asla bitmez. bu güç bazen fiziksel, bazen otoriteseldir ama kadınların daima güç sever, güç delisidir. evrimlerinden beri böyledir.
mağarasına hep "en iyi hayvanı getiren" avcı erkeğe, mağarada bak sana ne göstereceğim der ve güçsüz hep ezilir. (toplumsal doğal seleksiyon)
kadınlar genellikle üste katıldığın tek nokta "sömürmek" kısmıdır. bir sponsor, sugar daddy, zengin bir herif bulayım, onu ayartıp hemen evleneyim triplerine girer.
ulan düğünleri bile "düşman çatlasın, şu orospu seyhan'ı kıskandırayım" diye yapıyorsunuz açtırmayın benim bayramlık ağzımı. açarsam zırlarsınız. senin sikik düğününde kim çatlayacak, aksine köpek gibi borç ödeyeceksin ulan hahahahaha.
işte siz böyle birbirinizle yarışan, evli olan erkeklere "dur şunun kocasını çalayım" diyen ve erkeği ayartan, sonra da boku tamamen erkeğin uçkuruna atacak ve kendinizi kusursuz gibi gösterecek kadar zavallısınız.
ancak bu duruma "hiçbir kadın mebcur" değildir. sadece götünüze "çabalamak, emek vermek" gibi şeyler zor geldiğinden erkek egemenliğini seve seve kabul edersiniz.
zenginliğin erkek egemenliğinde olduğu yok. trendyol'un sahibi kadına (kurucusu daha doğru olur) hastayım ben mesela. keşke o kadınla evli olsam, hayır parasından değil, gerekirse zenginliği elden gitsin ama ben yine onunla kalırım. çünkü sisteme isyan ediyor, çünkü kendisine çok büyük saygısı var.
çünkü güçlü, girişimçi ve atak kadının hayranıyım ben hep. düzene çomak sokan, isyan edenlerin hastasıyım. çünkü ben de üstteki arkadaşın sınıflandırdığı erkek kategorisine sadece daha 16 yaşımda savaş açtım ve hep aykırı adam oldum. aykırı adama, aykırı kadın yakışır.
kadının güç müç palavraları seni aşşağılık kötü hissettirmek için bir oyundur bunu bazı aptallar hemen yer. yani ne yaparsan yap hep daha fazlası diyerek seni hep tetikte ve aşağıda hissetmen için bir oyundur bunu yemeyin bunlar boş boktan palavralar. kendini bu oyuna kaptırıp devam edersen donuna kadar kaybeden sen olursun. kadın evrenin kainatın çöpçüsüdür erkeğin atığından ondan habersiz çocuk yapar yani erkeği kazıklar. hem çöpçülüğe aday olur hemde durmadan ben neden çöpçüyüm diye şikayet eder. bu mızmızlanmalara falan da inanmayın çoğu kısmı palavradır.
Tahtırevalli gibidir. Beklentiler ve arzular, ilişkide adalet gibi kavramlar genelde nadiren eşitlenir. Dürtüsel ve karakter olarak baskın tarafın suyuna gidilerek ilerler. ideali dengede ve her iki tarafın da arzularının önemsendiği ve gerektiği zaman kadın ve erkeğin rahatlıkla fedakarlık yapabileceği bir ilişkidir. Post truth dönem ve post modern algı sağ olsun her kavramın altı kazınıp farklı farklı anlamlar yüklendiği için aşk, sevgi, cinsellik gibi ilişkiye dair olguların içi boşaltıldı. Günümüzdeki ilişkilerse daha marjinal fayda ve haz odaklı olup duygusallıktan sıyrılma noktasına geldi. Bu da duygusal bağlanmadan kaçınan kadınlar ve erkeklerin artmasına yol açtı.
Velhasıl kelam, bu işler denge ayar isteyen, saygı isteyen ve cesaret gerektiren işler. Doğru, var ettiğimiz her yapı cinsellik için dahi olsa sevgi dediğimiz şey bundan çok daha güçlü bir kavrama dönüşüyor yeri geldiğinde. ismet Özel'in dediği gibi mesele burada sanırım "neyi unuttuğunu hatırlamak". Haz ve fayda odaklı beşeri bir menfaattense, daha anlamlı ve güzel ilişkiler kurmak lazım.
Ancak endüstriyel tüketim toplumunda ne kadınlar ne De erkekler artık buna kolay kolay yanaşırlar. Duygusal boşlukları olduğu halde kaçmaya devam edecekler. Neticesinde sosyal medya ve neoliberal yeni yüzyıl sağ olsun, her birimiz birer tüketilebilir ürünüz. Daha fazlası değil.
