Beş gün önce kaybolan bir kadının bugün cansız bedeni bulundu. Ne zaman bitecek kadın, çocuk cinayetleri. En çok da sevdiğini söyleyen insanlar zarar veriyor sevdiklerine. Sevmeyi hiç mi öğrenemedik.
Ayyuka çıkmış, nerdeyse her gün tanık olduğumuz, tüyler ürpertici, mide bulandırıcı, lanet bir pervasızlıkla işlenen cinayetlere dur diyecek, yasalar, kanunlar, toplum, mahalle baskısı, aile eğitimi, edep, ahlâk nerdedir, nereye gitmiştir, hangi cehennemde saklanmaktadır?
Salt kadın doğduğu için cezalandırılmak, baskılanmak, hor görülmek nasıl bir yaptırımdır ulan allahsızlar!
Seni istemiyorum, senle mutlu değilim diyen kadına, ya benimsin ya toprağın diyebilmek ne cürettir!
Hangi boktan beynin ürünüdür?!
Tüm sermayesi lanet olası çükü olan kimi haysiyetsizlerin, aklı, fikri, zikri, am, göt, meme olan şerefsizlerin oyuncağı olmak, dillerine pelesenk olmak, sözlü ve fiili şiddetlerine, saykoluklarına kurban olmak nasıl bir makus talihtir?!
Peçetede kalması gerekirken kendi imkânlarıyla doğan, her anlamda tehlike teşkil eden bu boktan zihniyetin bu denli güçlenmesinin nedeni nedir?!
Kravat takıp iyi hal indirimi alınca, bir de üstüne yalan dolanlarla aldatılma hikayesi uydurunca pir-ü pak olup nerdeyse kahraman ilan edilmeleri de vehametin bir başka boyutu!
Bu anlamda emeği geçen, çocuk doğrup sokaklara salan, eğitimden yoksun bırakan, edep, ahlâk, erdem gibi kavramları öğretmeyen, oğullarının çükünü nirvanaya ulaştırıp pohpohlayan her anne ve babaya da lanet olsun !
Kireç kuyularına atılarak kökünüz kurutulmalıdır, başka yolu yok!
sabah kadınlar neden evlenmekten korkuyor diye soruluyordu, haaa işte bundan ruh hastalarından kendilerini koruyan yok. başlarına bela almak istemiyorlar.
bu çok ciddi bir sorun, bişeyler yapmak lazım, bu kaçıncı yaaa.
Wendy Brown'ın "yükselen duvarlar, zayıflayan egemenlik" isimli kitabında kullandığı bir kavram vardır, "egemenliğin krizi".
Wendy Brown "egemenliğin krizi"ni her ne kadar devletler nezdinde ele alsa da, bu kavram kadın cinayetlerinin artışına farklı bir bakış getirmek için kullanılabilir, uyarlanabilir diye düşünüyorum.
Bundan elli yıl öncesi ile(daha öncesi de olabilir) şimdiye baktığımızda kadın ve erkeğin konumunda bir değişme söz konusu. Artık kadınlar da, Türkiye'de 60'lı yıllardan sonra artan kadın hareketleriyle birlikte, görece daha fazla kamusal alanın içine dahil. Artık kadınlar eskisi gibi boyun eğmiyor, baş kaldırıyorlar her ne kadar ülkede ataerkil anlayış bir hayli yüksek olsa da. Artık kadınlar da söz sahibi. Bu durum da erkeğin egemenliğinde bir krize yol açıyor. Egemenliğini yitirmekte olan erkek, son çare olarak(aslında acziyetinin göstergesidir bu) şiddete başvuruyor. Krizin olduğu yerde şiddet de artar. Şöyle düşünebilirsiniz, kadın eğer erkeğin sözünden dışarı çıkmasa, boyun eğse, erkeğin şiddet kullanmasına gerek kalır mıydı? Artık boyun eğmeyen, baş kaldıran kadın, erkeğin egemenliğini yitirmesine sebep olmakta.
Ve erkek de, "ben hala güçlüyüm, ben hala egemenim" düşüncesi ile birlikte egemenliğinin zayıflayışını, acziyetini örtbas etmek için egemenliğini şiddet kullanarak teatralleştirir.
Buradan çıkarılması gereken ise, kadın cinayetlerinin artışı tam da erkeğin istediği gibi, " erkek egemenliğinin çok güçlü" olduğundan kaynaklandığı değil, aksine erkeğin egemenliğinin krizde olduğudur.
Kadın cinayetlerini anlamak konusunda bu bakış elbette tek başına eksik kalır. Fakat kadın cinayetlerini anlamak konusunda bu bakışın da gerekli olduğunu düşünüyorum.
Böyle bir tanım olması bile iğrençliktir.
Bu tanımın olması ve devam etmesi ise bırakın eşitliği can güvenliğini sordurur. Lanet olsun ataerkil toplum, lanet olsun kendini güçlü sanan insanlar. Hepiniz birer gölgesiniz.
bir kadın daha!!! bu sefer de arkadaşlık teklifini kabul etmediği için öldürülüyor. ne zaman bitecek kadın, çocuk cinayetleri? en çok da sevdiğini söyleyen insanlar zarar veriyor sevdiklerine. sevmeyi hiç mi öğrenemedik, hiç mi öğrenemiyeceğiz. https://www.ntv.com.tr/tu...ti,vSwiuKmvXkme0B_uvl2YvQ
