ilkokulumdur, orta okulumdur. ilkokulda mavi gökyüzüne bakarak koşuşumdur. Ve o anki özgürlüğümün verdiği mutluluktur.
Arkadaşlarımdır. Şimdi neredeyse hiçbiriyle görüşmediğim arkadaşlarımla geçirdiğim onca güzel zamandır.
Sokaklarıdır. Aylak aylak gezmekten sıkılmayacağım sokakları.
Her içim sıkıldığında hemen sahiline gidip boş boş oturup denizi izlediğim modadır.
Başkadır be Kadıköy. En güzel yaşanmışlıklarıma ev sahipliği yaptığından mıdır nedir ayrı yeri vardır.
Halil gelir.
Tabi siz tanımıyorsunuz, nereden bileceksiniz halili.
inceden bir hüzün çöker, sonra kalabalıklar içinde kaçamak bakışlarla gözler onu arar, ancak göremezsin. Gerçi görsen de diyebileceğin bir şey yoktur, ne diyeceksin.
Her saat başında hüznün acıtarak büyür. Hisseder ama söyleyemezsin.
Yine de kadıköy olmak güzeldir, Güneş gibi içini aydınlatırken bir yan da yakar geçer göğsünle boğazın ortasında bir yerleri.
