kötü bir manzaradır zira; görünen sadece çatal değil, kayalık arasına sıkışmış yaban çalıları göze iştah vermez(sonuçta münasip yerlerde gül bitmediğini hepimiz bilmekteyiz).
mübarek ramazan ayında insan sinirli oluyo.. minibüse binmişim. tıklım tıklım dolu. ezan saati. fuatla beraberim. birbirimize yspışmış durumdayız. fuat dayanamayıp abi çömelmeye çalışıcam dedi ve çömeldi dizimin dibine. yola böyle devam ediyorduk. şoför denen herif ablam abim milleti iftara yetiştirmeliyim kendinizi zorlayın yer kalır alırsınız diyo. / kimi nereye alacaksın lan diye bağırasım geldi. bi de alırsınızı imalı söyledi sanki namussuz. gerçi yer açılacağını bilsem ordan bi çocuğu içime alırdım ne yalan söyliyim. ama yok çocuk yok ki amına koim otobüs +18 dolmuş / dayanamadım. dizim koptu o pozisyonda durmaktan. eğileyim dedim. fuatın arkasında ben de çömeldim. fuat garibim ben sana düşük bel giyme demedim mi amına koyduğum. herifin göt kömbe gibi dışarda kalmış. göt çatalı açık büfe olmuş tam önümde duruyordu. şimdi tövbe mübarek ay ama burdan bakınca kız götünden hiçbi farkı yoktu. şeytan beni zor bi anımda yakalamıştı. bakmamaya çalışıyor ama acaba cidden kız götüne benziyo mu ki diye tekrar süzüyordum. fuat olanlardan habersiz abi eve çok kaldı mı acaba diye soruyor dışarıyı göremiyordu. bilmiyorum fuat dedim. bilmediğim tek şey bu değildi. ne yapacağımı da bilmiyordum. derken ezan okundu. şoför aynadan millete bakıp kusura bakmayın yetiştiremedim sizi dedi. üzüntülüydü.
önümüzde içiçe geçmiş iki adamdan yaşlı olanı sabahtan beri birbirimize dayıyoruz oğlum oruç mu kaldı deyip şoföre sitem etti. minibüs kahkahaya boğulmuştu. allah bu amcadan razı olsun. beni de güldürmüş bi süre fuatın ay parçası beyaz götünü unutturmuştu. sonra ineceğimiz yere geldik ve indik. her şey normale dönmüştü. fuattan bi makas aldım ve beraber eve yöneldik.
düşük bel pantolonu evde yasakladım.
