sanılan -tanrı insan için bir başlangıç ve son yarattı. insanın dünyada ki tek görevi bu başlangıç ve sonu ibadet içinde yaşamak- fikirdeb ayrı olarak tanrı insanın başlangıç ve sonunu önceden görüp kader kavramını yaratmıştır. aksi halde insan eylemlerinden sorumlu olmazdı.
teistler için isra 13 “biz, her insanın kaderini kendi çabasına bağlı kıldık...” diyerek insan eyleminin kaderden üstün olduğunu, insanı şekillendirenin kader değil, kaderi şekillendirenin insan eylemi olduğunu açıkça vurgulamıştır.
Senryonun, diyalogların kopuk olduğu basit bir film. Hiç öyle ciğer falan rendelediği yok. Uğur karakteri resim olarak yetersizdi bir kere. Bekir'in donuk oyunculuğu. Rezalet.
Daha basite indirgemek için şöyle örnekleyeyim; bir odada 2 insan bulunduğunu farzedelim. Bu iki insan arasında olabilecek herşey ihtimaldir. Bu iki insan dövüşebilir, sevişebilir, oyun oynayabilir, aklınıza gelen her ihtimal kaderin içindedir. Bunu biz seçeriz yaratıcı da yaratır.
Aksi takdirde her yaptığımız veya yapacağımız bilinseydi veyahut yaptığımız seçimlere göre kaderimiz şekillenmeseydi hiçbir surette yaptıklarımızdan mesul tutulamayacaktık.
Allah herşeyi biliyor tamam ama bildiğini değiştirebilecek kudrete de sahip. O değişimler sizin ihtimaller dahilindeki seçimleriniz işte.
Bir şarkı sözüyle perçinleyelim bu bilgiyi..
Ben seçerim kaderimi şansımı..
Ben bilirim sevap ve günahımı..
Her şeyiyle çok güzeldir yaşamak..
Ben isterim bu yaşamdan hakkımı..
Yarısı sigara yarısı cigara içmekle gecen masumiyet filminin tamamlayıcı filmdir. Masumiyet filminin gölgesinde kaldı. Bekir karakterini Haluk Bilginer'den sonra kimse oynamamalıydı.
Geçen gün izlediğim film.
Filmde "orospu" temasından bağımsız olarak bizi gördüm.
-spoiler-
Bekir gibiyim, çabalıyorum ediyorum. Olmuyor işte. E sensiz de olmuyor. Para, kadın, alkol, sigara kim ne arıyorsa şu hayatta sahibim sanki. Ama o yokken de yetmiyor hiçbiri. Deniyoruz sürekli olmuyor beraber, ayrılıyoruz ben yapamıyorum. Yine gidiyorum ona, sonra yine olmuyor. Sürekli bir döngü. Gözümü açsam orda uyanıyorum. Film gibi hayatımız ne güzel.
i'lem Eyyühel-Aziz!
Nefis daima ızdırablar, kalâklar içinde evhamdan kurtulup tevekküle yanaşmıyor. Hükm-ü Kadere razı olmuyor. Halbuki şemsin tulû' ve gurubu muayyen ve mukadder olduğu gibi, insanın da bu dünyada tulû' ve gurubu ve sair mukadderatı, kalem-i kader ile cebhesinde yazılıdır. isterse başını taşa vursun ki, o yazıları silsin; fakat başı kırılır, yazılara bir şey olmaz hâ!
Ve illâ muhakkak bilsin ki: Semavat ve Arz'ın haricine kaçıp kurtulamayan insan, Hâlık-ı Külli Şey'in rububiyetine muhabbetle rıza-dâde olmalıdır.
allah'ın her bir şeyi ölçüyle-sistemle-nizamla yaratması.
ölçü ve allah'ın her şeyi bilmesi farklı hususlardır. kuru kuruya kader "alın yazısıdır" demek en iyi halde allah'ın sistemini-ölçüsünü basite indirgemektir. dikkat etmekte fayda var.
Bir belirlenim olduğuna inanmıyorum ama her şeyin bir vakti olduğunu biliyorum. Bir şeyler mümkün olmuyorsa zamanı değil diyorum zorlamamak gerekir. Hiçbir şeyi aşırılaşarak oldurmaya çalışmıyorum. Başımıza gelen kötü durum, hata veya olumsuzlukların bu zorla oldurma isteğimizden kaynaklandığını düşünüyorum. Kötü veya güç olana olması gerekenden fazla üzülmüyorum çünkü ya zamanında yaşanmamıştır ya da daha iyisini olgunlaştırmak için bir süreçtir. Bu perspektiften baktığım için insanlar beni rahat, fazla rasyonel ve duygusuz olarak tanınmıyorlar. Aslında olması gereken kadar duygusal ve akılcıyım.
Bir bebeğin dünyaya gelmesi bir olgunlaşma içerir. Anne ve babanın sevişmesi, annenin acı çekerek doğurması ve babanın da kadının buhran ve kaygısını çekmesi gerekir. Acı olmaz ise mutluluk olmaz. Mutluluk içinde acıyı barındırır. Haz olan iyi acı olan kötü değildir. Bu ikisinin dengesiyle insan mutlu, kişisel mutlak doğruluğunda ve eyleminde kalabilir.
