dünyanın ne kadar boktan bir yer olduğuna dair 1-2 laf savurulur, oturulan yerden dünyayı kurtarma planları yapılır, derken haybeye konuşulduğunun farkına varılır ve kadehler dudakla buluşturulurken şu söz dökülür dudaklardan: (bkz: yarasın)
özellikle iş yemeklerinde kibarca *, dost toplantılarında ise tayfaya has şekilde söylenen, içkiye ayrı bir tat katan, günün anlam ve önemine binaen söylenen sözlerdir.
mesela: vurup da ölmeyenlere, durup da almayanlara, gösterip de vermeyenlere, bi de eskimeyenlereeee...
küçükken kola bardaklarını şerefeee diye tokuştururduk. günah diye babanemizden azar işitirdik. bunun içki kadehleriyle yapılanı
(bkz: çubuk krakeri sigara gibi tutmak)
