küçüklükten gelme olan yeni dökülmüş betona yazı yazma alışkanlığının biraz saptırılmışıdır. eğer kız da tıp fakültesinde okuyor ve bu yazıyı pratik sınavda görmüşse ne ala.
kadavra haklarını korumak için kurulmuş mevcut dernekçe hakkında gerekli işlemlerin yapılacağı, ki ondan önce anatomi ana bilim dalının olayla eminim yakından ilgileneceği ortadayken şaşırmış bir öğrencidir kendisi. ayrıca da etik değildir yaptığı, hekim değildir öyle birisi.
kokulu kalemle zemine yazmaktansa kokulu zemine neşterle yazmayı tercih eden öğrencidir.
ayrılık sonrası da pamuğu ..tüne tıkaması muhtemel olan öğrencidir...
kafatası beyninin aleyhine gelişmiş, insanlık vasıflarından yoksun, kuş beyinli bir dengesizin tıp fakültesinde öğrenci olduğunda neler yaşanabileceğinin canlı kanıtıdır.
kadavralarla o kadar içli dışlı olan birine çok görmemek gerekir, hele bir de aşıksa. sevgilinin adıdır nihayetinde, her yerde güzeldir. her gün gördüğü şeyin üstüne yazması da doğaldır. ama bu tıp öğrencisinin gözünden kaçan bir şeyle var ki, ilk yıllarda kadavraya yazıyor diyelim ya ileriki yıllarda... hastaların vücuduna, steteskopuna, reçeteye, idrar sondasına, sfigmomanometreye... *
büyük şehirlerin birinde tıp okuyor olması yüksek ihtimaldir çünkü ancak oralarda kadavralar boldur, anadoludaki üniversitelere ise onlara giden kadavranın yarısını bile göndermez, hatta çapanın, cerrahpaşanın eski kadavralarını gönderirler. o zaman gelen kadavraların üstünde isim yazıyorsa bilelim ki o şahsın bir yavuklusu varmış.
