günümüzün vebası. çoğu türk erkeğinin damarlarına kadar işlemiş bir virüs.
geçenlerde bir restoranda rakı-balık yapıyorum. yan masada bir grup var. 3 kız 3 erkek. erkekler tipik siyah gözlük, 3 numara saç, beyaz gömlek. tam bir yazlık ortam şoparı. arabası schirocco, uzun kollu gömlek altına kapri falan. tipik gece hayatı maymunu. kadınları zaten söylemeye gerek yok, tek gayesi eğlenmek, yiyip içmek olan tipler. neyse, bunlar sipariş verdi. garson bardaklara su dökerken yanlışlıkla masaya döktü. kız başladı ''yaaaa aşkıaaam yaaa ıslandı yaaaa'' demeye. bu lavuk da kalktı ayağa, başladı garsona saydırmaya bağırmaya çalışmaya. ulan am çullaması lavuk seni, emekçi lan o. sen kokuşmuş amlı sevgiline yaranacağım diye kıramazsın kalbini hiçbi çalışanın. fino seni. tasmalı it. neyse girdim araya dedim düzgün konuş çocuk isteyerek yapmadı dedim. öyle hır gür derken herkes oturdu yerine sonuç olarak.
sözlüğümüzde sayısı bolca olandır..
böyle bir abiler, kardeşler..
ne güzel ne müstesna yazıyorsunuz canımcımlar..
2-3 fix düşünce kalıbını sergileyen tomarla insan birbirini farklı ve iyi yazar olmakla yalıyor fln..
komikti ama artık mide bulandırıcı da gelmeye başladı ziyadesiyle..
ah o abiler yok mu abiler..
nasıl bir sıfat ve arkaplanları varsa artık..
yokluk mu, becerememişlik mi desem bilemedim..
25 yaşına geldiği halde hala annesinin yaptığı sarelleli ekmeği yiyip akşama kadar bilgisayarda oturan tiplerin haiz olduğu yalakalık.
Bu meriçler herkesi anası gibi sanır. Pc başından kalkıp bi sokağa karışsa, kadınların ne kadar çıkarcı, şekilci ve dedikoducu olduğunu görecek ama işte o burada meriçlik peşinde.
