aradığı ruh ikizini, hatta ten uyumunu boz ayılarda excellent seviyede yakalayabilecek iken, aynada insana benzediğini görünce kadınlarda arayan talihsiz adam.
kadın namusu kriterlerini belirleyen otorite olarak, yeryüzündeki kadınların bu kriterlere uymasını, uymayanların uyarılmasını vazife edinmiş, dünya ahret bacılarının sivil savunma neferiydi kendisi. bu uzmanlık alanında, eğitim kurumuna çevirdiği kahvehanelerde öğretim görevlisi olarak, ısmarlanacak tavşan kanı çay-çoraptaki zuladan uzun marlboro karşılığı, boş gezen tayfalarına eğitim vermenin iç huzurunu da yaşardı. üstelik balkona, pencereye sebepsiz çıkan kadınların kötü yola düşebileceği endişesini taşıyacak kadar da ince ruhluydu.
dostu olan 14 numara feriştah bile günlük hasılatını kahveye getirdiği zamanlar, aldığı eğitimle yolda sağa sola bakmaz, başını yere eğerek yürür, ayak bileği hizasındaki eteğinin altına paçalı don giyerdi. dostunun bu davranışı onu onore eder, adaletli yapısıyla az hasılat getirdiği zamanlarda az döverek ödüllendirmenin eğitimdeki yerini bildiğini gösterirdi.
pavyona gitiği bir gün yan masadaki mini etekli, platin sarısı saçlı kadın dikkatini çekmiş, sosyal misyonu gereği onu yanına çağırıp rahat bir ortam olan yatak odasında bilinçlendirmek istemişti. ne var ki kadının yanındaki pala bıyıklı olayı yanlış anlamış, ortalığı kan gölüne çevirerek namus kavramını yetim bırakmıştı.
genelde ilkel toplumlarda kadın dizginlenmesi gereken varlıktır. ancak ben mesela kültür tarihiyle çok yakından ilgilenen biriyim şunun cevabını vermiyorum. kadın neden dizginlenmesi gereken bir varlık olarak görüldü? yani çok sorun çıkartan, bedensel arzularının peşine takılıp her türlü toplumsal normları yıkıcı etkisi olan şeytan özdeş bir varlık olduğu için mi?
bunun cevabı yok, cidden yok, kadın toplum içinde neden bu kadar zararlı görüldüğünün bir cevabı yok çünkü aynı topluma bakıyorsun anneliği yüceltiyor. bu vahşiyse annelik neden yüce? doğurunca mı kıymete biniyor yoksa o da bir tür kendine hizmet mi?
bunlar önemli şeyler.
