Dış dünya ile ilişkileri asgari düzeye indirip, kendi özüyle ilgilenme, kendine dönme.
Bazı durumlarda hayata devam edebilmek için insanüstü çaba sarfetmek gerekiyor, insan o gücü ancak yine kendinde bulabiliyor.
her insanın, akıl ve ruh sağlığı için dönem dönem yapması gereken eylem. biz insanların, kendisinden başka limanı yok arkadaşlar.
elbette bunun için de özgüven gerekiyor:
"özgüveni yüksek kişiler, başkalarından üstün olmaya çalışmaz. değerlerini, kendilerini başkalarıyla kıyaslayarak ölçmeye çalışmazlar. onlara mutluluk veren şey, kendileri olmaktır, başkalarından üstün olmak değil."
yorgunum, sanki bir gayreti tamamlamışcasına. kızgınlığım galiba dünyaya, sırtını her şeye çeviren dünyaya...
yine var olma sancım başımı döndürüyor, kanım kaynıyor bilmem kaç derece.
ezilmiş bir ses işitiyorum, bölünüyor hayatım, toparlanamıyorum. yok muyum, yoksul muyum, tüm yoksunları hürriyete davet ediyorum. her şeye rağmen hürriyete.
en güzelidir kendi halinde yaşamak,senede iki defa memlekete gidersin aileni görürsün gerisinde kabuğunda yaşar gidersin,ha birde ev sahibin vardır o kabuğun içinde.
kişinin kendisiyle başbaşa kalma dönemine girmesidir. kişi bu dönemde asosyal olur. kimseleri görmek istemez hayatında. en yakın arkadaşıyla bile iletişim kurmaktan kaçar. sorunlarını çözmeden kabuğundan çıkamaz. ileri tarihlerde depresyona dönüşebilir.
