72 saat önce aynı masada oturup rakı balık yaptığın adamın cenazesinden sonra 5 yaşında ki oğlunu kucağına alıp x abi babam nereye gitti derken göz yaşlarını silmek.
düştüğü zaman elinden tutup kaldırdığınız, hayata bağladığınız, herkes ona sırt dönmüşken omuz verip ayakta tuttuğunuzu insanın bir gün sizi düşürmeye çalışması, düştüğünüzde el uzatmamasıdır. işte o zaman onun için yaptığınız her şeyin boş olduğunu görürsünüz. kabullenmesi zordur.
Gözünün içine baka baka onlarca kez yalan söylenmesi. Başka bir şey Yok diye edilen yeminlerin ardından her kurcalayışında ayrı bir yalan, ayrı bir kazık çıkması. Ve alay eder gibi sonunda sen suçlanıyorsun falan. Senin için yalanı, ihaneti kesmezler de senin için arkandan iş çevirmeyi, ihaneti gizlediğini söylerler.
Kötü insanların kötü davranışlarını kabullenemiyorum sanırım ben. Bir de kötü insanlarla kurduğum hayallerimi. Her ihanet her yalan kendini ne kadar aptal hissediyorsa bu insanlar için yaptıkların, düşündüklerin de bir o kadar aptal hissettiriyor. Bu kadar salak yerine konulmak, bu kadar alay edilmesi insanın zor hazmedeceği şeyler.
