arkadaşlarının sana değer vermediğini anladığın an da bunlardandır. kabul edemezsin hayır onlar benim arkadaşım böyle değil der bir yanın, diğer yanın değerli olsan böle davranmazlardı der.. gel de ayıkla pirincin taşını.
okula geldiğinde artık son finallerle yüzleşirken bir binadan öte bir bağdan kopacağını anladığında bittiğini kabullenmek çok zor.
hiç görmek istemediğin ve istesen de görmemek için direndiğin kişi veya kişileri görmemek, üzülmek.
çıkan şarkı komik misin, kendi halindeliğimle mutluyum ama olmaz ki bu. "Sevgiliye kıvrılıyor kalbimin oynayışları
Şaşırıyor adreslerim kafelerin kalabalığında "
içinizde olmanız gereken kişi için biçtiğiniz özelliklerden çok uzakta işler yaptığınızı ve gitgide battığınızı fark ettiğiniz andır.insanın kendisiyle çeliştiği andır.
hiç beklemediğiniz bir anda çok sevdiğiniz birinin ölüm haberini aldığınız andır. kabul etmezsiniz bir yanlışlık olmalı diye düşünürsünüz. sevgilimin vefat haberini aldığımda bende böyle olmuştu. üzerinden haftalar geçmesine rağmen sanki hala biri çıkıpta sana şaka yaptık diyecek diye bekliyordum. red inkar aşamasıdır bir nevi. gel gör ki sonunda kabullenirsiniz. kabullenmek zorundasınızdır çünkü.
ölüm tabi birinci sıradadır ama bunları izleyen bir sürü soyut ve somut olaylarda vardır.
mesela; eski sevgiliye deli gibi taparken onun için geceleri mezar yapıp öyle uykuya girerken, bir gün onun geri gelmesi ama sizin düşününce geleceğinizin olmadığını bildiğinizden ona hayır demeye karar vermek. ben gerçekten ona kabullenemedim ama yapmaya kararlıydım.
bir diğeri arkadaşın arabanızı 16 yaşında alıp kendisini yollara vurması ve 2 saat sonra arabanın tanponunu elinde getirip masaya koyması. yine kabul edemedim o an şaka falan sandım ama arkadaşıma hiçbirşey olmadığı için mutlu olmuştum.
