1.
-
Zifiri kara gözlüm, uyuduğun zaman
Birgün, mermerleri kara mezarın dibinde,
Ve bir gün, bu yatak yerine, bu ev yerine,
Yağmurlu, oyuk bir çukura girdiğin zaman;
O tembel, kayıtsız göğsüne abanıp, taş
Çırpınan kalbini, bütün özlemlerini,
Serüvenlere düşkün ayağını, elini,
Bütün tutkularını ezerken yavaş yavaş,
Benim sonsuz rüyamın sırdaşı olan mezar
(Zira, mezar, şairi hep anladı ve anlar)
Uykunun sürüldüğü bütün geceler boyu
Sorup sana diyecek: "- Ey acemi *!
Ölüler ağlıyorken, senin aklın neredeydi?
-Ve kemirecek kurtlar derini azab gibi.
(bkz: charles baudelaire)
