herkese önerebileceğim bir film. özellikle bu yoklukta -beyaz melek hariç- bulunmaz bir cevher değerindedir. senaryosunu yavuz turgul'un yazması dolayısı ile film zaten gitmeden ilgimi çekmişti. bugün gittim, gördüm. haklıymışım. yönetmenliğini inşaat filminden hatırladığımız ömer vargı yapmış bu filmin. bazı sahneler kolay geçilmiş ama olsun. konu oldukça sürükleyici. oyunculuklar güzeldi. özellikle şener şen yine döktürmüş. kenan imirzalıoğlu oynadığı piskopat rölünün hakkını vermiş. bir de özellikle belirtmek isterim ki rasim öztekin döktürmüş. filmin ikinci yarısı adeta bir stand-up havasında geçiyor. her söze sahneye gülüyorsunuz neredeyse. ben bu filmi herkese önerir, saygılarımı sunarım.
filmin oyuncularının hepsinin hakkını vermek gerekir, şener şen yaşlandıkça şarap gibi daha da iyi oynamaya başladı. ismail hacıoğlu ise daha yolun başında olmasına karşın şener şen ve rasim öztekin gibi devlerle çalışma şansına bu sinema filmiyle ulaşmış, aslı tandoğan ise güzelliğiyle ön planda kalmış...
filmde bazı sahnelere dönüp dolaşıp tekrar gelinse de, genel olarak iyi bir türk filmi diyebiliriz. filmin bir çok yerinde sokulan laflar, filmi güzel bir kıvama getirmiş;
mesela, karaca'nın devran'a penis boyu ile ilgili söylediği, sürmeli'nin yine devran'a götüyle ilgili ve ali osman'ın kabadayı arkadaşlarına dördünüz bir sürmeli etmezmişsiniz lafı, gediğine oturan ve aklımda kalanlardan yalnızca birkaçı...
sonunun başından tahmin edilmesine rağmen izlemesi hoş yapıt. zaten oyunculara söz söylemek mümkün değil (karaca'nın * bazı sahnelerde ebleh ebleh bakması hariç). yapılabilecek en yerinde eleştiri gereksiz yere uzatılmış olmasıdır. gidin, görün, ve şener şen'e ve rasim öztekin'e tekrar hayran olun. *
eşkıya filminin çakması.. hatta onun yarısı kadar bile olamamış ne yazık ki.. basit bir konu, basit bir kurgu.. şener şen ve kenan imirzalıoğlu olmasa izlemeye gitmezdim şahsen.. fragmanlar yanıltıyor, sanıldığı kadar aksiyon yok. en izlenesi tarafı kenan imirzalıoğlu'nun oyunculuğu.. aştığının resmidir. tek kelimeyle süper! şener şen'e laf yok zaten, her zamanki gibi üstad.. ikisini daha iyi bir filmde görmek isterdim. rasim öztekin de rolünün hakkının vermiş. ismail hacıoğlu'nun her repliğinin filmden kopmama sebep olması, aslı tandoğan'ın görüntüsüne uymayan cılız sesi ve konuşmaları, kalkıp gitmemek için sabrımı zorlasa da, filmin son 15 dakikası gerisini sildi götürdü. sırf sonu için katlanılabilir! ha unutmadan, aradaki duygusal sahnelerde öyle yavan ve eğreti diyaloglar var ki salonda kahkahalar duyarsanız şaşırmayın!
ne aksiyon ne komedi ne de duygusal bir film. herhangi bir türü yapıştıramayız, hepsinden biraz biraz ortaya karışık bişey olmuş.ama güzel olmuş izlenmesi gereken bir film. filme beni sürükleyen isim şener şendi onun oynadığını bilmesem gitmezdim o da yüzümü kara çıkartmadı ve yine muhteşem bir performansla filmi taşımış götürmüş. şener şen'in canlandırdıgı karakter gerçek delikanlılığın ne demek oldugunu türk halkına açık ve net bir şekilde anlatmış. ders alınması gereken bir film. sokak serseriligi ile delikanlılıgı birbirinden güzel ayıran bir film olmuş. çok oturtgan güzel replikler vardı. kenan imirzalıoğlu da beni şaşırttı bu filmde gerçekten hakkını vererek oynamış cüssesine uygun bir rol verilmiş zaten.
ama psikolojik kısmından bakarsak işin, şöyle bir sonuç ortaya çıkar.. türkiye'de kenan imirzalıoğlu'yla aynı durumda olan bir çok çocuk var, o yaşlarda bunları yaşayıp hayata küsüp onunla aynı hale gelen. dolayısıyla suç aslında onların degil onları bu psikolojinin içine itip böyle çarçakal olmalarına neden olanlarda. böyle insanları yukardakiler maşa niyetine kullanıyorlar pis işlerin içine itiyorlar
gelmiş geçiyor ama yine de birileri ayılmalı ve bu durumda olan genç insanları dogru yollara yönlendirmelidir..
türk sineması iyi bir noktada. hollywood'da sıkça kullanılan ve gerçek oyunculuğu öldüren görsel efektlerin yeşilçam'da kullanıl(a)mayışı klasik sinema zevkini artırıyor. marlon brando'nun dediği gibi "yakın çekimlerde sahne, oyuncunun yüzüdür" ve şener şen yüzünü kullanışıyla artık bu işin doruklarına yakın bir yerde. mimikler, ses tonu enfes. türk sineması iki büyük usta yetiştirdi; biri şener şen, diğeri metin akpınar. ikisini de izlemek büyük keyif.
kenan imirzalıoğlu kendi rolünü yapmış. bazı sahneler de yapmacık tavırlar olsa da filmin geneli içinde göze batmıyorlar. lakin sinirli olduğunu göstermesi gereken sahnelerde bu sinir halini yüzüne çok fazla yansıtıyor ve samimiyetten uzaklaşıyor.
rasim öztekin harikalar yaratmış. en az döngel karhanesi'ndeki metin akpınar kadar başarılı bir tipleme çıkarmış. bakış, konuşma ve jestleri harika. oyunculuk bu olsa gerek.
ismail hacıoğlu gerektiği gibi oynamış. ne de olsa genç uçarı bir çocuk rolünde. aslı tandoğan'ın yerine karaca karakterini daha güçlü yansıtacak bir oyuncu bulmak daha akıllıca olabilirdi.
gelgelelim film içi diyaloglara serpiştirilen ince(!) esprilere. ölmek üzere olan insanların gülmesi, ölürken hayat dersi vermeler... insanın ne gerek var bunlara diyesi geliyor. işin aslında bu espriler şener şen ile kenan imirzalıoğlu'nun hesaplaşma sahnesine kadar göze batmadan ilerlerken, o sahnede bir anda filmin ciddiyeti ile alakasız bir noktaya geliyor. bir yandan güldürüp bir yandan ağlatan bir film mi yapılmak istenmiş anlamak zor.
tüm bunlara rağmen film güzel. şener şen'i beyaz perdede takrar görmek beni duygulandırdı. o'nu izlerken sinemanın gerçek bir sanat olduğunu tekrar hatırlıyorum.
gereksiz diyalogları olsa da, çok uzatılan bazı sahneler bazen sıkıntı verse de sadece şener şen için bile görülebilecek filmdir. başta üstad olmak üzere, kenan imirzalıoğlu ve rasim öztekin de hakkını vermişler oynadıkları rollerin.
özellikle kenan imirzalıoğlu üzerinde piç karakteri, dürüst anadolu karakterinden daha iyi durmuş. kendini oynamış galiba. bir kaç sahnede abartılı tepkileri var lakin genel olarak muhteşem bir oyunculuk sergilemiş.
rasim öztekin zaten yılların tecrübesi. harika oynamış hakikaten. gaylik ona da yakışmış hakikaten. emeğine sağlık bu büyük oyuncuların, böyle bir film ortaya çıkardıkları için.
aslı tandoğan dışında filmde sırıtan bir karakter yoktu. bu rol, o büyük oyuncuların arasında aslı tandoğana çok büyük gelmiş belli. taşıyamamış bu ağırlığı.
velhasılı kelam; izlenebilecek güzel bir film idi. özellikle sonu harikaydı kelimenin tam anlamıyla. gidin, görün. **
güzel bir film olmuş kısaca. ama bunda şener şen'in etkisi çok büyük. e ne var bunda, normal bu dediğinizi duyar gibiyim. hayır o kadar basit değil. şener şen'iN YERiNE SIRADAN BiR OYUNCUYU KOYDUĞUNUZDA ALi OSMAN ROLÜNE, FiLM SIRADAN OLUR.
FiLMDE SÜREKLi SiLAHLAR PATLIYOR, FiLM ÇOK GÜZELDi DEDiĞiM KURTLAR VADiSi SEVER BiR ARKADAŞIM KURTLAR VADiSi'NE BURUN KIVIRIYORSUN AMA KABADAYI'YI BEĞENiYORSUN iKiSi DE AYNI ŞEY DEĞiL Mi? DiYE BiR SORU YÖNELTTi - HAHA LAFI BÖYLE SOKARIM iŞTE edasıyla. BAK DEDiM OĞLUM BU FiLMDE ELiNDEN SiLAH EKSiK OLMAYAN ABiMiZ KiM? YUSUF MiROĞLU* DEĞiL Mi? AMA SÜREKLi SALAK DiYE AZARLANIYOR PATRONLARI TARAFINDAN, DANSöZ KIYAFETiYLE RESiMlERi de VAR. VAR MI POLAT ALEMDAR'IN BÖYLE ACiZ SAHNELERi? YOK. DERiN DEVLETiN CÜCE TEMSiLi POLAT ALEMDAR * EMiR ALDIĞI ADAMLARA BiLE KAFA TUTUYOr VE falsosuz, delikanlılıktan asla taviz vermeyen polat, iZLEYENLERiN ÖZENDiĞi BiR KARAKTER, AMA YUSUF MiROĞLU ÖYLE DEĞiL.
ayrıca filmin kötü adamı da o kadar kötü değil. miroğlu'nun aşkı uğruna reddetikleri, tüm yaptığı kötülükleri haklı kılıyor benim kantarımda.
ŞENER ŞEN'e bir parantez daha açmak istiyorum, onlar nasıl mimikler, jestler. sen ölme olmaz mı şener abi? müzikte sezen aksu neyse, sinemada şener şen de o'dur.
klasik bir çok şey var filmde, keşke olmasaydı dediğim sahne ve replikler de var. ama yine de kalburüstü bir yapım olmuş, gidin izleyin derim.
son ayrıca, filmin esas kızı, gerçek hayatta rock albümü çıkarırsa almam ama herhangi bir klip çekerse günde 5 kez izlerim. o nasıl bir güzelliktir. dövmeler falan süper.
ülkenin yetiştirdiği en iyi diyalog yazarının yazdığı bir kaç batan uzunlukta ve gereksizlikteki diyalog dışında(ki yavuz turgul'un buna kredisi rahatlıkla vardır) kötümsenecek hiç bir şey bulamadığım, belki bir yavuz turgul-şener şen ortaklığı olması müsebbibiyle çokta aramadığım, kenan imirzalıoğlu'nun şener şen gibi bir ustayla karşılıklı oynamasından ileri geldiğini düşündüğüm unutulmaz bir oyunculuk performansı ortaya koyduğu,ruhi sarı'nın yavşak sağ kol rolünde döktürdüğü, müzikleri çok yerli yerinde ve çok güzel olan, en küçük örnekle aslı tandoğan'ın güzelliğine hayran bırakan bir görüntü yönetimine sahip, eşkıya ile kıyaslama kabul edebilecek, burun farkıyla kaybecekte olsa yarışabilecek bir hayal.
içerik ve senaryo olarak eşkıya ile benzeştiğini söyleyenlere kısmen katıldığım ama bunu onlar gibi yadırgamadığım, eleştirmediğim, yavuz turgul hep böyle benzer şeyler yazsın veya çeksin, hep şener şen oynasın, ben hep izleyeyim diye düşündüğüm film.
şen kardeşler kıraathanesinden toplanmış hissiyatı uyandıran amcalara kabadayı rolünün ağır kaçtığı bir dizi olmuş şahsen oyuncu seçimini yadırgadım. ulan yıllarca çocuklar duymasın'da kopil dede diye izlediğimiz adamla ince ince yasemince'deki şebek komiserin kabadayı olduğuna kim inanır? 100 bölümlük bir dizi falan olsa anca kafamızdan sileriz eski rollerini. ama kenan abimiz yine döktürmüş maşallah tüm açıkları kapatmış.
filme gelirsek senaryo olarak hiç çalışılmamışa benziyor. şener şen'in unutma hastalığı haricinde tüm senaryoya yedirilen bir argüman göremedim şahsen. "kabadayı"ların mekanlarının patlatıldığı sahneler de pek gerçek dışı olmuş hiç beğenmedim.
sonuç olarak bir görselliği olmadığı için tv'de yayınlanacağı tarihe kadar beklenilebilecek türden bir film. ama özellikle rasim öztekin ile kenan imirzalıoğlu'nun emeklerinin hakkını vermek için gidilebilir.
şener şen ve kenan imirzali oğlunun kalitesine kalite kattiği bir filmdir. filmin sonunda ali osman (şener şen) karakterinin ölmesi eşkiya filmini hatirlatmaktadir.
klasik bi "ben senin babanım yavrum" filmi. Esas adam yıllar sonra oğlu olduğunu öğrenir, ona söyler. O da kabul etmez, sonra adam bi babalık yapar vurulur, pişmanlıklar falan vs. * Kenan imirzalıoğlu kendini aşmış bu filmde. Tam bir psikopatı oynamış ama harbiden oynamış. Şener Şen'in eski kabadayı arkadaşlarının 2 tanesinin seçimi çok kötü olmuş.
Yani Bir Demet Tiyatro'dan bildiğimiz Ayberk Atilla ve Çocuklar Duymasın dizisindeki çatlak dede olarak bildiğimiz Ferdi Akarnur'a kabadayı-mafya rolü hiç yakışmamış.
Haco rolündeki Rana Cabbar'ın oyunculuğunuda pek beğenmedim. Rasim Öztekin gay rolünde çok başarılı bi performans sergilemiş. Filmin ilk yarısında olaylar çok ağır gelişiyor, bazı bölümlerde filmden koptum, izlemeyi bıraktım ve çekim hatası aradım.
Yani öyle perdeye kitlenip kalınacak bi film olmamış.
Velhasıl kelam bu filme gidilirse Kenan imirzalıoğlu ve şener şen'i izlemek için gidilir.
sadece şener şen için bile izlenmesi gereken filmdir. ama burda kenan abimizin, rasim öztekin in ve aslı ablamızın hakkını yememek gerekir. kaldı ki kanımca ismail hacıoğlu da epey iyidir filmde.
filmde en komik bulduğum sahneye değinmek isterim. o da aslı ablamız, ismail hacıoğlu ile konuşurken ruhi sarı nın kısık sesle kenan abimize: "annesiyle" diye seslenmesidir. ne bilim hoşuma gitmiştir o sahne. bunun dışında gereksiz yerlerde gereksiz komik cümleler filmin akışını bozmuştur kanımca ama bence bu film izlenmelidir.
şener şen için gidip, beklediğimi aldığım filmdir. her ne kadar basit bir öyküsü olsa da içerdiği oyunculukla* bu eksiğini kapatmıştır. şener şen'in her bakışı, her sözü adeta insanın kendi üzerinde hissedilmektedir. kısaca yine döktürmüştür. filmin diğer başrolü kenan imirzalıoğlu da, tamam iyi oyuncu da, bu filmde de iyi oynamış da, sonuçta hep benzer roller, aynı karakterler. bir karıya deli gibi aşık falan filan vs. vb.... he bir de son unutmadan, aslı tandoğan'a sen neymişsin öyle dediğim film olmuştur ayrıca.
şener şen'in her zamanki gibi büyük oyunculuk gösterdiği filmlerden biri. konu ve gidişat gayet güzeldi. kenan imirzalıoğlu'nun oynadığı karakter ise tam bir saykoydu. rasim öztekin ise oyunculuğunun hakkını gerçekten vermiş. *
yavuz turgul'un harika senaryosu ve şener şen'in müthiş oyunculuğu ile fevkaladenin fevkinde bir film. şener şen adını duyunca zaten gözüm kapalı girdiğim, hatta eşkiya'dan sonra izlediğim en güzel türk filmi diyebileceğim yapıt. rasim öztekin'de bence bu filmle göstermiştir potansiyelini ve neler yapabileceğini. izlenip, izletilesi başarılı bir film.
bakmayın sikindirik her şeyi bilen, milyarlarca film çekip milyon dolarlar gişe elde etmiş gibi bu filmi kötüleyenlere.
gidin, görün filmi. bizden bir film, türk filmi işte.
şener şen, kenan imirzalıoğlu, ismail hacıoğlu, rasim öztekin, aslı tandoğan ve diğer bütün eski ustalar bu filmde. her yerden ünlü çıkıyor, yılların tiyatrocularının buluştuğu bir film.
ismail ve aslı da genç ve başarılı, geleceğin oyuncuları benim gözümde. küfürler bile bizden lan, daha ne olsun.
senaryo, kamera bilmemnesi, ışık ayarı, zartı zurtu kenara bırakıp izlerseniz zevk alırsınız, ben aldım.
şener şen bildiğimiz şener şendi ama kenan imirzalıoğlu ve rasim öztekin çok iyi oynamışlar. ^^dördünüz bir sürmeli kadar değilmişsiniz. ^^ bu cümleyi unutmayın.
filmin bir sahnesinde karaca rolündeki ablanın makyajsız halini görünce "bu hatun için mi Devran piskopata bağladı" dediğim, Eşkiya'nın 2007 versiyonu sayılabilecek yine de gidilesi, izlenilesi film.
ali osman'ın diğer dayılara neden sattınız beni triplerine girdiği sahnenin bariz bir şekilde saçma olduğu film. lan devran denen it adamların çoluk çocuk yedi sülalesini kaldırmakla tehdit ediyor sen hala oğlunun uçkurunu düşünüyorsun. napsın adamlar ne hey ali osman saf mısın?
