yok abi 25 yaşına geldim daha doğru düzgün bir kızla konusamadim.hani arkadaş olarak bile konuşmayı beceremiyorum. iyi olunca yavsama olarak algılanıyor kötü olunca geçimsiz egoist algılanıyor.kızlarla aram bir türlü duzelmedi gitti.
sosyal bir problemdir. özellikle tutucu ailelerin çocuklarında görülür. karşılarında gördükleri hatunlarla iletişimlerinde genel bir problem yaşarlar. kem, küm ederler. başka bir kimliğe bürünürler, ya da normalde asla yapmayacakları şeyleri yaparlar, ya da söylemeyecekleri türden şeyler söylerler..
kısaca, kendileri olmazlar.
vardır bunlardan çok. mazur görmek lazım tabi. kızlarla konuşabilip yavşaklık sınırlarını zorlayan, bununla övünen, skor hesabı tutan ve pek az düşünebilen, hayat felsefelerini kızlar üzerine kuran embesillerden kat ve kat iyidir. en azından arkadaş olarak.
Aramızda kalsın ama bu lafın sebebi evde tek kaldığında izlediğin belgeseller. az bakarsan biraz özgüven sahibi biri olabilirsin. Belgesellerin özgüveni körelttiği bilimsel olarak da açıklanmıştı.
Kendine güvensizliğin sosyal açıdan en can sıkıcı formu olarak maalesef benim derdimdir. Kaç yaşına geldim hala bir kıza merhaba diyemem, yanımda bir kız nefes alsa utanırım, sözlükte bile açık oylarken elim ayağıma dolanır. Aşamıyorum ne yazık ki. Hiçbir kıza merhaba diyemeden yitip gideceğim, üzücü.
4 senedir okulda arkadaşı olmaya çalıştığım bir kız var , varın hesabını siz görün.
bırak sevgiliyi falan amk bak normal arkadaş lan , numarası whatsapp'ımda olsun aq arada bi mesaj atayım belki bi yerde oturur kahve içeriz ne bileyim , kızı tanırım hiç değilse ama yok aq okul bitiyor kız gidecek benim iletişimim selamdan öteye geçemedi.
