takıntı değil zorunluluktur bazen. 34,5 numara ayaklarım var.bak 35 bile değil. kalıbı küçük olacak da öyle ayakkabı bulacaksın. çocuk reyonundan mı alıyorsun diye dalga geçenler de cabası. koyayım onların takıntısına. rahat rahat alın işte ayağınıza olan ayakkabıyı. genellikle de topuklu giyen biriyim, allahtan küçük kalıplı ayakkabılar denk geliyor bazen ya da özel yaptırmak zorunda kalıyorum. siz benim neler çektiğimi nerden bileceksiniz?
Kibar görünme çabasındandır. Şahsen 37 numara ayakkabıya bile girebiliyorken bilerek ve isteyerek 39 numara alıyorum botları, converseleri, postalları. Topuklu ayakkabı da çok aldığım bir tür değil özel günlerde işte. Velhasıl büyük almak çok daha iyi çünkü rahatlık ve ortopedik açıdan sağlıklı değil dar ayakkabı giymek. Küçük ayakkabı belki kapalı ayakkabılarda daha kibar görünebilir ama açık ayakkabılarda tam bir felaket. Yakışmıyor kızlar. Gelin kendimizi kasmayalım büyük ayakkabı giyelim.
mesela, ananemin ayakları 40 numara(gülmeyin amk o benim en değerli varlığım), geçen gün ona hediye olarak babet almak istedim. mağazaya gittik;
+teyze hoş geldin, nasıl yardımcı olabiliriz?
-torunumla geldikte(kızı beğenmiş, bana yapıcak aklı sıra) bana babet alacak, gönlü zengin(ayarı vermeye başladı).
+ne güzel, kaç numara giyiyorsunuz?
- 36 canım(tabi ben şok).
+peki, çok güzel işlemeli babetlerimizden getireyim sizin için.
! abi kadının getirdiği babet ananemin ayaklarının yarısı amk, bildiğin yarısı. bakkk bide zorluyor koparcak ayakkabıyı ya ama nasıl gülüyorum.*
+teyzecim ayağınız büyük galiba(ağır hakaret etti ama bir şey diyemedim kız baya güzeldi amk)
-kızım sizin kalıplarınız darmış, gidelim buradan oğlum..
