ben erkek olduğum halde 24 senelik hayatımda sadece 1 kere yaptım bunu.
o da etmesem kız beni dövecek gibiydi korkumdan teklif ettim yani.
çok hoşlandığım, teklif etmek istediğim insanlar çıktı karşıma ama yapamadım ulan
çok geceler uykusuz kaldım, derin deryalara, malihulyalara daldım.
her gecenin sabahında
bu gün değil yarın, yarın değil diğer gün diyerek erteledim ve her seferinde ayazda kalmış bekçi copu gibi peronda, elimde kaçırılmış bir trene ait biletimle kala kaldım.
hayatınızı askıya almayın iş yerinizin servisi bile sizi 5 dk beklemiyorsa duygularınızdan emin olamayan kişi hiç beklemez.
belki benim cesaret edemediğim teklifi karşı taraf gerçekleştirmiş olsaydı çok mutlu bir birlikteliğimiz olabilirdi.
bu cinsiyet değil cesaret meselesi ve hayatta kazananlar genelde cesur olanlardır.
söz konusu aşk ise gerisi teferruattır.
kız, erkek fark etmez seviyorsanız beklemeyin söyleyin hele benim gibi odunlara denk gelirseniz daha çok beklersiniz.
'sevdiğimi söylemezsem sevmek derdi beni boğar' sözünü akıllara getirendir. doğru veya yanlış, sevgisi kendi gururunun daha da üstündedir. öyle herkes için değil de gerçek bir aşkla ilanı durumunda özeldir.
kendilerini sıkarlar. hep biz mi edecez amınakoyim seviyorsan seviyorum de ama yok. en son sinirlenir küfür ederek söylerler duygularını sonra bi bok olmaz tabi.
Çok yaşadığımdır.
Çoğuyla da çıktım ama yürümedi.
Sevemedim. Çünkü insan kendisine hayranlık duyanı önemsemez.
Çünkü kendisini iyi tanıdığı için eksikliklerini bilir ve kendisini büyüten kişiye ilgi duyamaz.
Hep imkansızın peşinde koşar.
imkansızın acısında mutluluğa erer, zihninin boktan hislerini doyurur.
lisedeyken başıma gelmiş olay, kız bi masa dolusu insanın içinde ilan etmişti. sorun şu ki kızın enine ve boyuna benim 3 katım olmasıydı, garip bi tipti zaten. cevap bile verememiştim, kızda milletin içinde rezil olmuştu, kaçıp gitmişti sonra ortamdan. içmişti heralde. sonradan üzüldüm kıza bi mail falan atmıştım cesaretinden ötürü tebrikler gibisinden.
