asıl sorun bu durumda hemen geri çekilen kızdadır . belki adamın cebindeki son parası.bunu düşünebilmeli bi kız ve hemen geriye çekilmemelidir.en azından fifty fifty ödemeyi teklif etmelidir,bundada ısrarcı olmalıdır.evet bir kızım ve kızların hesap ödemekten muafiyetini gereksiz buluyorum.
herzaman zarara ugradığını zanneden erkek sorunsalıdır.
Sen dışarı çıktığında hesap ödüyorsun, eve gittiğinizde ise o da sana karşılığını ödüyor. *
(bkz: karşılıklı faydacılık)
eski veren için edit : Zaten bütün bu sosyal aktivitelerin amacı sex değil mi ? ha siz sevişmiyor polenlerle işi hallediyorsanız size tavsiyem daha fazla gün ışığında kalın. *
bir işe, mesleğe sahip kadının kendi kendini küçük düşürdüğü durumdur. ev hanımısındır, eşinin kazandığıyla idare edersin, para ödemezsin. ama parasal yönden karşı cinsle eşit düzeye sahipsen ve ödemiyorsan ya bulunduğun restoranın sahibisindir, ya da katıksız eziksindir.
tamam erkeksin. kızın elini cebine attırmazsın. delikanlılığın 2. kuralıdır bu falan. ama o eskidendi. hesabı bir erkek nasıl o şekilde ödeyebiliyorsa, kız da ödemeli.
hesabı bölüşebilirsiniz ya da tercihen bütün hesabı erkeğin ödediği gibi kız da öder.
bunu sorun yapan erkeklerin erkek olma sorunsalı kadar büyük bir sorun değildir. insan sevdiğine 2 kuruş harcadıysa bunun da lafını etmemeli. delikanlı gibi ödeyemiyorsan götürme.
Günümüzde sadece beni değil,diğer bütün erkekleri de rahatsız edeceğini düşündüğüm sorunsaldır.Bu konu hakkında aklımdaki düzeneği de sözlük yazarlarımızla paylaşmak ve onlarla ortak bir payda da buluşmak istedim.Kafamdaki düzeneği şöyle bir özet geçecek olursak:
1.Önceleri(bundan en az 60 yıl öncesi) çalışma hayatında kadının yeri hemen hemen yok gibiydi.
2.Ve erkekler de kadınları bir yere götürdüklerinde (doğal olarak SADECE kendileri para kazandıkları için) hesabı öderlerdi.
3.Lakin globalleşen dünyada artan nüfus ve gereken işçi gücünün artması ile kadınlar da kendilerini iş hayatının içinde buluverdiler.
4.Önceleri, biçki-dikiş veya yarı zamanlı işlerde başlayan serüvenlerini,fabrikalarda tam zamanlı çalışma izledi ve kadınların yarı zamanlı işten fabrikadaki tam zamanı işe geçmesiyle artık:'Ekonomide biz de varız' dediler.
5.Fakat öyle bir zaman geldi ki kadınlar yükseldi, yükseldi de yükseldi(çok da iyi olmuştur sözümüz yok buna)... Ama kadınların ekonomik değişimi, toplumsal normlara yansımadı ya da yansıyamadı...
6.Son yıllarda ; iş hesap ödemeye gelince kadınlardaki 'Ben de varım' sözü kendini derin bir sessizliğe bırakmakta ve hesap ödemeyen erkeğe (!)'Hanzo'(!) gözüyle bakmaktadırlar.
7.Yani mantık(kıza göre):'Senin paran bizim paramız ama benim param yine benim param mı olmalıdır?'
8.Buradaki amacım para ödemekten kaçmak veya kızları mağdur etmek değildir.Bilmek istediğim: bu değişen dünyada hala daha bazı demode normların nasıl olur da değişime şiddetle diretilebilmesidir?
Not:Yaptığım sadece genellemedir,istisnaları da olması mümkündür.
Yazımı okuyup benimle fikir birliği içinde olan yazarlarımıza şimdiden teşekkür ederim...
