Bazen zirveyi bulan şu anda benim ve eminim birçok insanında içinde bulunduğu ihtiyaçtır. Sadece seks değil kaliteli zaman geçirmek, birlikte film izlemek, arabayla gezmek, hep onu düşüneceğim bir sevgilim olmasını isterdim. Ama şu ortamda kızıda erkeğide kahpelik peşinde. Gerçek sevgiyi bulamadan yaşlanıp ölmekten korkuyorum artık.
Bugün tanıştığın birisini ertesi gün tanıyamıyorsun. Hiç kimse birilerini anlamak için uğraşmıyor maalesef, herkes kendi hayatını en eğlenceli şekilde yaşayıp gitme peşinde. Kızlar desen kaç tane tanıdıysam mutlaka bir şekilde olmadı. Kimileri tv dizileri dışında başka bir konu konuştuğun Zaman uzaylı görmüş gibi bakıyor, kimileri çok sahte, samimiyetsiz, kimisi ise asla güven vermiyor, yanında olmadığı an nerede olduğundan emin olamazsın. O kadar çok örnek var ki. Bazen diyorum gerçek anlamda hayatımı adayabileceğim kişi kim olacak? Bu kadar sahte insan arasından birbirimize denk gelebilecek miyiz ki? Ya asla öyle birisini bulamayıp ömrümün sonuna kadar, tıpkı şuanda olduğu yalnız ve dışarıdan tamamen soyutlanmış bir şekilde yaşlanıp gidersem? işte o Zaman koskoca bir hayat yalnızlık içerisinde mutsuz ve huzursuz bir şekilde bitmiş olacak. Şahsi düşüncem yanlış birileri ile birlikte olup daha sonra mutsuz ve o kişiyi yarı yolda bırakmış olmaktansa böyle bir ilişkiyi zaten önceden anlayıp hiç başlamamak.
" hey dostum senin sorunun ne biliyor musun çok fazla düşünüyorsun." repligini söylediğimizde beraber gulebileceginiz kadın cinsinden birine ihtiyaç duymaktir. Geri kalan her sey sevgili.
