Kıskançlığın nedeni;kıskanmamıza neden olan vakadan çok o vakaya olan bakış açımızdır... Birazcık irade kullanarak yenilmesi çok muhtemel olan tepkime, duygu...
ille de gözün gördüğüne ihtiyaç duymayan bir hissiyattır; kıskançlığın sebebi kişiden bir anlık uzak hissetmek bile yeter kıskanmak için. elli tane kötü senaryo akla gelip itinayla birleştirilir; kafada güzelce kurulup çatır çatır çatlanır orta yerden. bir de sesini çıkaracak durumda değilsen vay haline; kudurur ve kudurduğunla kalırsın.
her insan da az çok kıskanma dürtüsü vardır.hatta bu hayvanlarda da vardır...sonradan öğrenilmez bi anda anlamadan çıkar.aynı küçük çocuğun yeni doğmuş kardeşini kıskanması gibi..seven insan kıskanır..önemseyen..
siz sevdiğiniz kişiye güvenirsiniz, kendinizden şüphe eder, ama ondan etmezsiniz. lakin bir ortamda içine düşülecekmiş gibi bakıldığını*, tepeden tırnağa süzüldüğünü vs. gibi şeyleri sezerseniz, inanılmaz tribe biner, saldırgan ve agresif olursunuz. normaldir. seviyorsunuzdur, sizindir; onu çevredeki öküzümsü bakışlardan kıskanmanız en doğal hakkınız, önlenemez içgüdünüzdür. "bana ne ya, bakarsa baksın. kıskanmıyorum" diyemezsiniz.
kadınların hem çok sevdiği hem de çok sevmediği duygu. çok severler kıskanılmak hoşlarına gider, sevmezler kıskandıklarında çok tehlikeli bir hale gelip, erkeğinin gırtlağını sıkmak içlerinden gelir.
yeni bir yazgı performansı beklediğim zeki demirkubuz filmi.
Zeki Demirkubuz, Nahit Sırrı Örik'in 1946 yılında yazdığı aynı adlı romanından senaryolaştırdığı filmi Kıskanmak'ı NTV'ye anlattı: "Çirkin bir kadının bir gün fırsatını bulunca ne gibi trajedilere yol açabileceğini merak ettim."
2006 yılında Kader adlı filmi ile Altın Portakal'da En iyi Film& ödülünü kazanan Zeki Demirkubuz'un son filmi Kıskanmak'ın çekimleri Safranbolu'da devam ediyor. Serhat Tutumluer, Berrak Tüzünataç ve Nergis Öztürkün rol aldığı film bir roman uyarlaması... Yazar Nahit Sırrı Örik'in 1946 yılında yazdığı aynı adlı romanından senaryolaştırılan film, 1930'lu yılların Zonguldak'ında geçiyor. Bu Demirkubuz'un ilk dönem filmi.
Demirkubuz filmini, ele aldığı kişilikleri ve filmlerinde neden müzik kullanmadığını NTV'ye anlattı:
Yine insanın doğasıyla ilgilenen bir film hazırlıyorum. Bu anlamda da tema ve mesele olarak diğer filmlerimden farkı yok. En büyük farkı anlattığı dünya, atmosferi ve dönem olması. Dönem filmi olunca diğer filmlerimde olduğu gibi birşey değil... Çok daha fazla talepleri olan bir film. Mesela film için kullandığımız ev sıfırdan yapıldı, istanbul'dan kamyonlarca eşya getirildi. Tüm kostümler dikildi.
ÇiRKiNLiK KAVRAMINDAN ETKiLENDiM
Çirkin olmanın nasıl bir şey olduğu üzerine çok kafa patlattım. Çirkin olmaktan güzelliğin nasıl göründüğünü görmeye çalıştım ama çok büyük emek verdim bu konu için. Gündelik hayatta hiç fark etmediğimiz, adam yerine bile koymayacağımız bir insanın sıradan hatta çirkin bir kadının hatta kurumuş bir kadının dünyasında neler olabileceğini hatta bir gün fırsatını bulunca ne gibi trajedilere yol açabileceğini çok merak ettim. Zaten romanı çekmeye karar verince diğer her şeyi unuttum, tamamen buna odaklandım.
KiŞiLiKLERi iZLEYiCiYE HiSSETTiRMEK...
Genel olarak sevsinler ya da sevmesinler ilişki kursunlar ya da kuramasınlar... Benim istediğim şey de budur zaten. Bir kişiliği hissetmelerini sağlamak. Bir insanla tanışırsınız.
isterseniz bu insanı çok sevin, isterseniz nefret edin; eğer bu bir kişilik uyandıramamışsa sizde sevginiz ya da nefretiniz birkaç gün sonra geçer. Ama bir kişilikse hangisi olursa olsun, sizde bir şey uyandırır. Bir duygu yaratır sizde . Benim amaçladığım şey zaten böyle bir şey. Yurtdışı ya da yurtiçinde bu fark etmiyor. Sadece böyle bir kişiği hissettiklerini görmek istiyorum ve görüyorum.
FiLMLERiMDE NEDEN MÜZiK KULLANMIYORUM
Sinemayle müzik kötü bir evlilik... Tuhaf bir evlilik... Hiçbir kriteri olmayan aşağılık bir evlilik derecesinde birbirini kullanan evlilikler vardır. insanlar birbirlerini kullanmak için o ililşkinin içinde kendilerini bulurlar. Günümüzde müzikle sinema ilişkisi biraz da buna benzedi. O onun pisliklerini eksikliklerini kapatıyor, diğeri de onun pisliklerini kapatıyor. Bunu böyle görüyorsam, bu konu benim dikkat etmem, hatta dikkat etmemden öte tavır göstermem gereken bir konu. Bir sahneyi yeteri kadar olması gerektiği gibi anlatamazsınız yine aynı şekilde mizansenini sahnenin yazılma amacını anlatamazsanız müzik devreye girer.
Yazar Nahit Sırrı Örik'in 1946 yilinda yazdigi ayni isimli eserinden senaryolastirilan film 1930 lu yillarin zonguldak'inda geciyor. filmin cekimleri su siralar Safranbolu'da devam ediyor. Ntv'deki bir röportajinda gecen gün Zeki demirkubuz'un film hakkinda "cirkin bir kadinin bir gün firsatini bulunca ne gibi trajedilere yol acabilecegini merak ettim" dedigini duyduktan sonra filmi dahada cok merakla beklemeye basladim. Ayrica yönetmen filmde hic müzik kullanmamis.
günümüzde kıskanmak eylemi garip bir hale bürünmüş, eskiden nasıldı hiç bilmiyorum, ama olması gereken bu değil o kesin. değer verdiğin bir insanın nerede olduğunu merak etmek, sormak normal. ama dakika dakika rapor istemek, söylediklerine inanmamak. kişiyi bunaltmak ne oluyor. korku desen değil, garip bir şey bu. öğrenilmiş, öğretilmiş çaresizlik gibi geyik bir konu haline gelmiş kıskanmak.
(bkz: seven insan kıskanır) *
kişiyi deliye çeviren, hatta ağlatabilen duygu. iş yerinde hatun arkadaşlarıyla konuşan sevgiliyi uzaktan gördüğümüzde nükseder genelde. mantık çevrimdışı bırakılır. belli etmemeye çalışılır genelde ya başarılı olunmaz. surat assan hiç olmaz. sessiz kalayım desen gönül razı gelmez. aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık olayı. en iyisi mi sevgiliyle aynı yerde çalışmamak.
