bunu kendine de, bana da yapma.. görmüyor musun, akranların kıkırdıyor arkanda? tuhaf karşılıyorlar, itiyorlar, sevmiyorlar seni çocuk! bak, hepsinin yanında arkadaşları var.. kızlar da var yanlarında. sen yalnızsın çocuk!
biliyorum böyle büyüttüler seni.. böyle öğrettiler.. belki emekli öğretmen bir amcaydı sicilinden geçen, belki de ilk okul öğretmenindi. ama unut bunu çocuk, koy, cebinde dursun. yapma bunu kendine, bana da yapma..
hep yalnızsın, hep ezilensin çocuk! hep başarılısın, hep iyisin, ama sevilen değilsin.
sana bunu neden yaptılar çocuk?! neden ezik başlattılar seni? sen bana, "bir şey sorabilir miyim, müsadenizle?" dedin, ben sana "sen" diyemedim.. arkadaşlarının sana gülmesine karışamadım çocuk! yanlış olan hanginizdi bilemedim. beni neden kendimden utandırdın çocuk!
bozulma, ama böyle de kalma.. bırak cebinde kalsın bütün bu iyi niyetin, sevecenliğin.. sonra lazım olsun olmaz mı?
bunu kendine yapma çocuk! beni ağlatma!
kendine iyi bak çocuk! hep sev kendini, öp.. kendinle seviş çocuk!
çıkarken de, "ilginize teşekkür ederim efendim, iyi çalışmalar.." deme bir daha!
