ya türkiye niye böyle arkadaşlar cidden? ciddili soruyom bak niye böyle? mutfakta oturmuş kahvvemi yudumlayıp sigara içerken, salondan gelen ''püh allah belanı versin'' sesi, tvde bunun açık olması. yani bir kaç kere maruz kaldım kendsine, amk insan bu kadar cenabet olmaz. klişeleri geçtim amk ne kadar sikimsonik olay varsa bu kızların başına geldi. bir dizi, insanı sinir etmekten başka bir şeye yaramayan.
senaristinin ağır sorunlarının olduğu ortada olan dizi. her dakika biri ölme durumuna geliyor. devamlı bir ağlama bir zırlama acıtasyonun dibine vuruyor. bu kadar ne yaşadınız arkadaş siz? evet.
Milli manevi gençlik diyenlerin kanalında yayınlanan hep bir ağlamayla dolu dizidir. liseliler aşk peşinde. giyim kuşamla savunduğunuz ideolojiye bir bakın derim.
güzel bir dizi ama durmadan hastane sahneleri koymaları insanı sıktı artık. yeni bölüm fragmanını gördüm bu sefer de kemal ile mesude kaza yapıyor hop gene hastaneden bağırış çağırış. reytingleri iyi diye saçmalamaya başlamasınlar.
ilk zamanlar güzel gelen ama artık hep aynı olayların olduğu insanın içini karartan dizi. Mutlaka biri kaza geçirir ölümden döner. Ama ölmez. Sonra kızlar ağlamaya başlar falan filan.
Her pazartesi izlediğim dizi. Çok güzel dizi. Kader
hariç hepsinin gözleri renkli
Songül; ela gözlü
Cemre; mavi gözlü
Meral; bazen mavi gibi duruyor bazen kahverengi
Eylül; yeşil
Kader; siyah.
Kızları çok tatlı olan dizi. Ayrıca fazla tecrübeye sahip olmamakla birlikte inanılmaz yetenekliler. insanlar gerçek sanıp ağlayabiliyor hatta. Sevinçleri, acıları sanki biz yaşıyormuşuz hissi uyandırabiliyorlar. Açık ve net.
son zamanlarda gördüğüm en geniş konulu dizi film. her bir karakterin ayrı bir hayat hikayesi, ayrı bir derdi var. şahin alparslan gibi bir adam da dizinin öyküsünü yazıyorsa zaten gel de izleme. yalnız şu mesude karakteri o sırtlan görünümlü kocasına kemalim kemalim deyip duruyo ya,
deliriyorum.
herif ölmüyor anasını satim.