yazın sıcak havasından neminden kokusundan haz etmeyen insandır. kışın karını soğunu ayazını sever. ancak dışarıdaki insanları düşünerek hep baharın yaşanmasını ister.
buz gibi soğukta ensesinden içeri mermi gibi su damlamamış, sıcak bir evi, cebinde parası olan insandır. kendini koruyamayan evsizleri ya da ısınma problemi çeken garibanları düşünmez. tabii ki kışın da kendine özgü güzellikleri vardır ancak yaz akşamları hiçbir şeye değişilmez.
nedense pek sevmem kışı. özellikle dün dışarı çıktığımda yağan kar huzursuz hissettirdi beni... sanki tüm acılar çıktı ortaya. tabii buna kayıp düşmemde vesile olmuş olabilir. ya da marketten çerez alış verişi yapıp kasadayken hemen arkamda yoğurt alan amcaya kasiyerin 'Amca sen neden çerez almıyorsun? yılbaşı size gelmiyor mu..' demesi de olabilir... neden hüzünlendim bu söze bilmiyorum ama kaçıp gitmek istedim oradan.
sokakta yatan, aç açıkta olan, evsiz kimsesiz o kadar insan varken kış ayını nasıl sevebiliyorsunuz? bu soğukta ayağında çorapsız terlikle gezen çocuklar, montu olmayan çocuklar var nasıl içiniz sızlamıyor? şahsen kışı hiç sevmem sobası tütmeyen evlerde birileri üşür hep, sokaklarda donarak birileri ölür hep..
Aynı düşüncede olduğumuz insandır ama ben kar değilde böyle soğuk seviyorum götümde donuyor oysa ama yine de seviyorum beni çeken fırtınası anlayamazsınız.
Türkiye'nin soğuğu ile meşhur yerlerinde yaşamış biri olarak kışın yağan kar ben de güzel duygular uyandırıyor. Boğaz'da karşıya geçerken Nasıl "kendimi şu sulara bıraksam" hissi geliyorsa alabildiğine uzanan beyaz örtüyü gördüğümde içimde benzer bir duygu uyanıyor.
kış ayını seven insan zengindir. kaloriferi kökler. sevgilisi vardır. tutar sarılır. derdi yoktur. camda pencerede sıcak çikolata falan içer. kış ayını seven insan kusura bakmayın da rahattır biraz.
