tatlı su kemalistleri ve tek hücreli ırkçılar tarafından eleştirilen kürttür. cumhuriyet döneminde kürtlere yapılan eziyetleri unutmayan kürttür.
aksini beklemek nasıl bir akıl ve mantık ürünüdür, anlamak mümkün değil.
kimse bir başkasına sevgi beslemek veya saygı göstermek zorunda değildir hele ki yapılan onca zulme rağmen.
cumhuriyet döneminde kürtlere yapılan zulme en ufak bir insani tepki göstermeyen vicdan yoksunu insanlar, kalkıp ta kürtlerden atatürk e tapınma beklemesin.
sadece kürtlere has olmayan nefrettir. dincisinden solcusuna sağcısına kadar her kesime işlemiş bir nefrettir. öyle ki atatürkçü geçinen kişiler bile nutuk okumaktan aciz bu ülkede.
günümüzde hala devam eden nefrettir. geçmişten bugüne, önde gelen kürt isimlere bakacak olursak; (bkz: ismet inönü), (bkz: cemal gürsel) ve (bkz: kemal kılıçdaroğlu)
hadi bunun adını koyalım.
kurtuluş savaşından önce öpmedik el bırakmayan mustafa kemalin savaşı kazandıktan sonra kürtlere attığı kazıklardan sonra ne bekliyordunuz. Mustafa kemal çok cici şeker falan demelerini mi? Mustafa kemal kürtleri kullanıp kendi hükümranlığına bir adım yaklaşmıştır. Bu yüzden o bizim liderimiz değildir. birlikte yaşadığımız halkın saygısından çok üstelenmez lakin onun değeri ulusalcılar tarafından fazlasıyla veriliyor zaten. Hatta çok çok fazla. Gereğinden fazla. O kadar fazla ki fazla tanımlaması fazla karşılamıyor. Şimdi ben mustafa kemalin attığı kazığı hala çekiyorsam kusura bakmasın hala nefret ederim kurduğu sistemden, kendisinden değil. Ölmüş gitmiş insanın arkasından nefretle konuşulmaz onun kurduğu sistem ise hala bazı geri kafalıların dilinde. atatürkçüler dinci kesime geri kafalı yaftasını vururlar lakin en büyük geri kafalı aymazlar genelde atatürkçülerdir öyle ki bu ülkeye verdikleri tek bir hizmet yokken hep efendimizmiş gibi konuşuyorlar ama az kaldı azalarak tarihin pis sayfalarına gömülecekler. Atatürk ise her zaman tartışılacak inşallah bütün gerçekler objektif şekilde halka sunulur da kim ak kim kara belli olur.
dersim katliamı diye zırlayan namussuzları da görebilirsiniz bunların arasında. bu namussuzlar için şeref; devletin dersim'e yaptırdığı hastaneyi, okulu, hükümet konağını yakan yobaz vatan haini seyit rıza'yı desteklemektir. bunların aile namusu, aile şerefi bunu gerektirir. bunlar dersim'de öldürülen devlet çalışanlarını, türk askerlerini zerre umursamayan sözde dindar namussuzlardır.
kendi halklarına götürülen hizmeti yakanların türk'ün atasından nefret etmesi kimsenin zerre umrumda değildir. binlerce yıldır boş boş konuşan bu topluluğun icraatı ortada ne de olsa.
atatürkçülerin kürt nefreti ile doğru orantılıdır, zira kürtleri pkk lı olarak gören aşağılık bir zihniyet geliştirmeye çalışıyorlar, sanki insan hangi millete mensup olarak doğacağını seçebilirmiş gibi, sanki bu bir meziyetmiş gibi.
kürt olmayan şakirt ergenlerin salyalarını saça saça destek verdikleri nefret.
sonra çıkıp biri kuran peygamber vs. hakkında görüş bildirip hakaret edince ''kutsalımıza dokundurtmayız, sussana be sus sus susacaksın işte :((( '' demeyeceksin canım kardeşim.
saygı göstermeyi öğreneceksin.
''göstermiyorum ben yea banane banane öyk'' diyeceksin tabi ama anca burada diyebileceksin.
hadi şunun adını koyalım. atatürk ve cumhuriyete saldıranlar ezici çoğunlukla ya ayrılıkçı ya da dinci kürtler. karnımızdan konuşarak halledemeyeceğimiz kadar büyük bir sorun bu. kardeşlik ile ilgili asıl kırmızı çizgi budur. kuru kuru "kardeş cici" söyleminden daha net ve belirgin bir çizgi.
20. yüzyılın ortadoğu ve asya üzerindeki en büyük antiemperyalist zaferini kazanıp, en önemli aydınlanma hareketini başlatan bir lidere karşı kıçını yıkamaktan aciz bazı kabile maymunlarını güya alternatifmiş gibi sayıp, büyük komutana küfreden bu kitlenin ezici çoğunluğunun kürt olması kardeşlik çabası mı?
edit: dedem (anne tarafından) cumhuriyetin şerefli bir subayı olarak dersim yöresindeki katil ve hırsız sürüsünün işlediği suçları bastırmak için oralarda çarpıştı. buna katliam diyen adama kapı gibi "orospu çocuğu" deme hakkım var.
hırsız, katil dedelerinizin bu milletten yediği köteğe istediğiniz kadar katliam deyin işin aslı bellidir.
--spoiler--
cumhuriyet kurulunca, memleketin dört bir yanında başlayan kalkınma, yenilenme hamleleri bazılarının gözünü çok korkuttu. kimisi din bayrağı açtı isyan etti, kimisi de seyit rıza gibi kürtçülük bayrağı. osmanlı zamanında alışmışlardı ya rahatlığa, hani 93 harbi'nde hemen kuzeylerinde rus ordusu ilerlerken kendilerinden asker isteyen devlete "şimdi hasat zamanıdır, asker veremeyiz" diyecek kadar tuzları kuruydu ya. baktılar ki mustafa kemal işi sıkı tutuyor, osmanoğlu'na hiç benzemiyor, anladılar o ortaçağdan kalma yaşam biçimlerinin sonunun geldiğini. derebeylikleri elden gidecek. hemen bir çözüm aramaya koyuldular. imdatlarına ingiliz ve fransızlar yetişti. türk askerlerinin isyancılardan ele geçirdikleri gıcır gıcır lee enfield ve berthier tüfekleri gökten yağmadı ya dersim'e.
tasmalarını tutanlar "tamam" deyince harekete geçtiler. köprüleri, telefon-elgraf hatlarını ve devletin yaptığı herşeyi yıkmaya koyuldular. öyle bir hayvan sürüsüydü ki bunlar, atatürk sabiha gökçen'i operasyona katılması için gönderirken ona kendi tabancasını vermiş, eğer uçağı düşerse isyancıların eline geçmemesini, kendisini vurmasını öğütlemiştir. vaktiyle bu harekata katılmış bir ihtiyar da, atatürkün sözlerini "gidince gördük ki bunlar insan gibi yaşamıyor. medeniyetten bihaber." diyerek tasdik etmiştir. eskiden de böyleydi dersim. mehmed arif bey, başımıza gelenler isimli eserinde bunları anlatırken "şu asırda öyle anadolu'nun ve her tarafı oldukça medeni memleketlerin orta yerinde böyle vahşi bir cemaatin bulunmasının ayıbı hükümetimize aittir" demişti. evet osmanlı bunlara ilişmemişti. şimdi cumhuriyet bunlara medeniyet getirmeye çalışıyordu ama buna rağmen medeniyete ayak diriyorlardı. en sonunda seve seve kabullenmedikleri şeyi tepelerine tepelerine inen bombalarla kabullenmesini bildiler. nihat genç'in tabiriyle, "devletin tunç eli" tepelerine inince anladılar dünyanın kaç bucak olduğunu.
--spoiler--
