beyler hep berebar kürtlerden nefret ettik, şimdi sıra evlerine geldi. bunu bitirip kürt havlularına dalıyoruz. nefret, nefret, daha çok nefret... muhahaaa.
edit: ah be bebeğim, madem bırakıp kaçacaktın niye açtın böyle bir başlık?
nerden biliyorsun aq diye soracağım ama bilmediği malum dallamanın.
dikkat et de uyurken seni sikmesinler, sonra kürtten çocuk sahibi olmak gibi başlıkların olur ya da kürtler beni nasıl ibne yaptılar isimli kitabın yazarı da olabilirsin.
Müthiş misafirperverliğin yanında müthiş bir de baskı hissedeceğiniz olay.
Baba gelince muhabbet edip gülemezsiniz bile, Tayyip Erdoğan karşısındaki akp milletvekiline dönersiniz. Ama iyi yersiniz.
yazara itafen..
(bkz: 3 vakte 1 kadar kürt evinde kalacaksın)
bu ne arkadaş kürt kürt kürt her yerde görmek zorundamıyız her yerde okumak zorundamıyız içinizdeki bu kürt sevgisi nerden geliyor sevmiyorsanız neden dilinizden düşmüyor?.
(bkz: tabak sevdiği deriyi yerden yere vururmus) diye bir atasözümüz var icabında ..
anadolu'da herhangi bir evde kalmaktan farkı yoktur.
insanları kısım kısım, cisim cisim ayıran, ayırmaya çalışan körermiş zihniyetin bokun içinden sıyrılma çabasına girmesi gerekirken kendini iyice gömmeye çalışmasıdır.
anadolu'da türk köylerinde de binlerce yoksul halk vardır. onlarında evleri yoksulluk kokar, elektrikleri kesiktir, suları yoktur. onlar da mı tü kaka? yoksulluk ne zamandan beri utanç kaynağı olmuştur? yoksulluğu utanç olarak görenlerin utanması, rezil olması için insanlıktan çıkması gerekmez mi? gerekir. bir insanın yoksulluktan kokması için illa kürt mü olması gerekir yoksa...
ya peki onları yoksul bırakan sisteme ne demeli! tabi ya onların hiç suçu günahı yok... her gün jakuzilerinde aklanıyorlar paklanıyorlar nasıl olsa...
not: aslında tenezzül edip entry bile girmemek gerekir böyle zihinleri boka bulaşmış güruhlar için. söylediklerim ağır mıydı? hayır, hayır, hayır! bin kez hayır! zira sözcükleri yumuşatmak için o kadar zorluk çektim ki...
anında gelen edit: ve yazar kaçmış... başka napabilirdi ki...
