oy alıp seçilmiş olduğu halde, yasama faaliyetlerine, meclis prestijine uygun etkinliklere doğru düzgün iştirak etmeyerek vekilliğin hakkını veremeyen vekillerdir. tersi örnekler de tabii ki mevcuttur. * (bkz: sema pişkinsüt)
bir dönemim diyarbakır milletvekili olan salim ensarioğlu da böyle hiç kürsüye çıkmayan vekillerdendir.
bir oturumda elini kaldırıp meclis başkanından söz isteyince meclis başkanıda şaşırmış ;
başkan : buyurun sayın ensarioğlu.
ensarioğlu: başkanım içerisi çok sıcak oldu, camları yada klimaları açtırabilirmiyiz.
En azından yemin etmek için kürsüden meclis manzarasını görmüş vekillerdir. Bir de hayatı boyunca sadece bir kez meclis kürsüsünde konuşup çok matah bir şey yapmış gibi bunu kitaplaştıranlar da vardır ali elverdi gibi.
Üstelik bu meşhur ve Türk Siyasi tarihine yön veren(!) konuşmasının kitabında kendini tanıtırken -kitabın pek bir boş olduğunu bildiğinden olsa gerek- "üç anarşisti astırmasıyla gönüllerde taht kurmuştur" buyurmuştur kendileri.
bir de yalnızca bir kez kürsüye çıkan vekiller vardır.
bunlar içinde de en ilginç olanı chp ankara milletvekili derviş günday'dır.
adam şoförler ve otomobilcilerin ve bilimum esnafın oyları ile esnafın sorunları ile yakinen ilgileneceğine dair söz vererek vekil oldu ama esnaf ile ilgili ne bir yasa tasarısına imza attı ne de kürsüye çıkıp esnafın dertleriyle alakalı bir konuşma yaptı. esnafın sorunlarına eğilmesi beklenen günday kürsüye çıkıp silahlı kuvvetlerin iç tüzüğü hakkında konuşma yaptı. ne alaka ise...
ha bir de akp konya milletvekili var bir kez kürsüye çıkanlardan. o da fındık üreticisinin dertleri ile alakalı konuşma yapmış. konya nire, giresun-ordu nire...
