yadsınamaz bir gerçeklik. on satır yazıyı bir arada görünce "ohooo bunu kim okuyacak yaa." tarzı tepkiler veren, siyasi partilerden bağımsız bir şekilde politika konuşamayan, sahip olduğu evle arabayla övünen, yüksek lisans yaptığımdan bahsettiğimde yüzüme boş boş bakıp "hee... amaan okuyon da noluyo şimdi, boşver bırak bu işleri." minvalinde cevaplar veren, konu tarihten açıldığında "ben sayısalcıyım hocam ya, anlamam." diyen, 21. yüzyılda elinde en ufacık bir soy bağı ispatı yokken "biz peygamber soyundan geliyoz." diyen, araştırıp öğrenmek yerine sürekli başkalarının söylediklerine inanıp öylece yaşamayı seçen insanla muhabbet akmıyor. aynı ilgi alanlarına sahip olmayı bir kenara koydum, karşıma geçip "ben oy verdiğim partiyi değiştirmem, iki yüzlü değilim ben, ilk gün neysem şimdi de oyum!" diyen bir sığırla aynı ortamda bulunup tahammül edebilmem için beyin ölümümün gerçekleşmesi lazım. işin acı yanı bu ülkede bu sığırlardan onlarca var. elini sallasan cahilliğiyle mutlu bir sürü insan. 28 yaşıma kadar karşıma çıkan gerçekten aklı başında insanların sayısı bir elimin parmaklarını geçmez. yalnız kalmayıp ne yapalım?
