Bir ebeveynin evladına ithaf ettiği sözlerdir.
dokuz ay karnımda taşıdığım, ölüm sancılarıyla dünyaya getirdiğim, yemeyip yedirdiğim, içmeyip içirdiğim, giymeyip giydirdiğim, cebimde olmasa da cebinden harçlığını eksik etmediğim, kışlık odun parasını sırf okuyup kendini kurtarsın diye hesabına gönderdiğim, okumuş, kültürlü ve bilge evladımla gurur duyuyorum. Kışın soğuğunda inşaatta çatlak ellerle çalışıp sıcak yuvalarla beslediğim evladımla. Sabah 6 akşam 8 çalışıp beslediğim evladımla. Gurur duyuyorum onunla. Her ne kadar bizden utansa da, bizi huzur evine terk edecek kadar aşağılık olsa da gurur duyuyorum onunla. E sonuçta o üniversite görmüş, şehirlerde gezmiş, kitaplar bitirmiş, okumuş kültürlü bir insan. Bizden çok daha zeki, daha bilgili en nihâyetinde. Gurur duyuyorum onunla.
iki gündür süren, ebeveyninden utanmayla ilgili muhabbete verdiğim karşılıktır.
