aslında pek çoğu vardır. sene artık 80 lerin sonu ya da 1990 olabilir. hayal meyal hatırlıyorum, sadece ve sadece trt 2 'de başladığında the beauty and the beast dizisindeki aslan adam vincent'ten deliler gibi korktuğumu. bir de velet merakı vardır ya, hem tırsarsın hem de parmaklarının arasından korkunla yüzleşirsin. aha işte bendeki de aynı dışkının lacivertiydi.
bir de yine indiana jones ın muhtemelen ikinci bölümünde, maymun beyinlerinin yendiği, çorbalardan gözlerin çıktığı bir bölüm var. yine 90 ya da 1991 olabilir. vhs dönemi tabii ki. o kadar ufak tefekmişim ki demek ki, o sahneleri videoda evdeki herkes filme ışınlanmış ki, sandalyenin altına girip de izlediğimi görmeyen annem eziyordu beni. yine merak hastası olarak kurcalaya kurcalaya öğrendiğim kumandasıyla, anneme filmi açtırıp o sahneyi izlemem de, hem korkup, hem üzerine gitmenin küçük bir belirtisiymiş sanki.
not: o denli bir korkuydu ki oyuncak bebeğimle aynı odada uyuyamazdım.
sonrasında oyuncak bebeğime hain bir suikast düzenleyip onu öldürdüğümü de sizlerle paylaşmadan edemeyeceğim. *
stephen kingin it filmindeki palyaço. 8 yaşındaydım*, daha filmin başı. arada kocaman dere var, bizim palyaço ortaya çıkıyo. o zamanlar daha küfür etmeyi bilmiyorum tabi, ama bilsem eminim nanınamı derdim. salondan fırlamam bir olmuştu. yıllar sonra kitabı okuyup da filmi baştan sona izledikten sonra ne sikim bişey yapmışım anlamamıştım ama çocuk aklı işte.
çığlıktaki o maskeli şey! insan 6 yaşında evde yalnız başına neden izler ki o filmi? sonra günlerce yatağın altından bana bakıyo sanıp uyuyamadım o yaşta.
kesinlikle freddy. uyumaya korktuğum zamanlar olmuştur. daha çok korkmak için gece seyrederdik ve yatağıma geçtiğim zaman yorganın içine o kadar gömülürdüm ki nefes almakta zorlanırdım.
