Bir keresinde anneannemin sobalı evinde hafif tuzlayarak yediğim ultra leziz bir şeydi.
Fakat pişmesi için uzun zaman gerekir, aksi takdirde çiğ patates yersiniz.
çocukken arka bahçede yakılan ateşin içine, evden çalınan patateslerin atılıp közlenmesidir. tadını hiçbir patates verememiştir. akşam anneden yenilen dayağa ise paha biçilemez. *
her hafta gençlerin bulduğu çalı, çırpı ne varsa yakıp içine patatesleri atarak gerçekleştirdiği olaylardandır. yanında közlenmiş patlıcan, soğan bulunması muhtemeldir. ancak içinin pişmesine dikkat edilmelidir, önemli husustur.
sarı patates ise közde pişen bu sözkonusu papates yiyenin damak zevkinin tavan yapmasına sebep olur.
kokusu, lezzeti ile birlikte salgıladığı mutluluk hormonu ile tam bir kombodur.
çocukça bir mutlulukla ölme sebebidir. genelde anne evinde yaşanır bu zevk.