Yanakları al al köylünün zöhre kız diye çağırdığı tombulca bir kızı evin kilerinde düzme olayı.
işini gördükten sonra ağlayan kıza
+Kız ağlama karıyı boşayıp seni alacam dedik ya
Diye çıkışılır.
Ardından şalvar çekilip avludaki divana oturulur.
Kızın tarladan dönen babası
+Oo selamün aleyküm Ekrem ağa,
Ne için içeri girmezsin de el gibi oturursun burada? Kızım kalk Ekrem amcana güzel bir bulgur pilavı pişir, ananı da çağır gelsin komşudan. Misafirimiz var.
Diye sorar
+ve aleyküm selam derviş emmi, sağolsun zöhre bacım beni layıkıyla bitamam ağırladı. Açlığım Yoktur.
Şu bizim alacak işini konuşmaya geldim. Benim de vereceğim yerler var yoksa haşa huzurdan para için kapılara düşecek bir kişi değilizdir. Sen bizi bilirsin derviş Ağa
+Bilmem mi Ekrem bey oğlum lakin bu ara elim biraz sıkıntıda, oğlan askerde biliyorsun. Öyle olunca biz iki ihtiyar kolsuz kanatsız kaldık.
Tarzında bir diyalogla üste çıkılıp güven sağlanır.
Ardından eve gidip hanıma su ısıttırılıp gusül alınır.
