köylü çocuğu olmak yokluktan gelip, varlığın kıymetini bilmektir. zengin ibneler gibi ota boka isyan edip, gereksiz bunalımlara girme lüksünün olmamısıdır. köylü çocuğu olmak belki hayata maddi olarak yenik başlamaktır ama acılarla pişip olgunlaşıp belki milletin doktoru, avukatı öğretmeni olmayı başarmaya çalışmaktır.köylü herdaim milletin efendisidir. çocuğuda ona layık efendi olabilmektir.
köy aslinda guzeldir,hele bir de cok ucra bir koy degilse biraz daha iyidir. gerci ucra olsa ne yazar, sakinliktir buralarda yasamak.
dingin ve eglenceli cocukluk gecirmek demektir.
hayatin her sunduguna sahip olupta simarmayi bilmemektir.
sehirde kolayca ulasilabilen imkanlara ulasamayip agir agir elde etmenin tadina varmaktir.
kar yaginca gunlerce, haftalarca kar keyfi surmektir.
yazlari ormanin ne oldugunu parklardan degil de, dogal ormandan ogrenmektir.
pek cok hayvana yaklasmaktir, onlara karsi icinde sevgi hissetmektir.
gokyuzunu gormektir en cokta.
bahceli bir evde, tarlada, dagda bayirda ozgurce gezip esas hayatin icinde yer almaktir.
ve bir gun ayri kalinca bu hayattan, deger bilmektir, dogayi sevip ondan kopamamak demektir.
