iyi veya kötüyü biz belirlerken yarattığımız kavramların içine sıkışmak boştur. dünya güçlünün dünyası ve haklıyı güçlünün belirlediği bu dünyada o halde haklı olmak için güçlü olmak, haklı çıkmak için kendi dışındakini suçlamak şarttır. maalesef vicdanlı olmak bize öğretilen tekrarlanmışlıklardan fazlası değil. küçükken empoze edilip bizle gelişen bu yapay kavramlar metabolizmamızı bile etkileyecek kadar güçlüler. bizi değiştiren, dönüştüren aslında etkisinde şekillendiğimiz bize dayatılan kalıplardır. bu kalıpları kabul etmemenin bir terk edilmişliği vardır, bu da aslında asimile olamamanın, topluma uymamanın bir bedelidir. işte bu yüzden doğruyu, vicdanı, ahlakı her şeyi onlar belirlemiştir. bunu yenmek için sana ait olmayan vicdanı bile yıkman gerekiyorsa bunu da yapmaman için hiçbir neden yoktur. kötüyü, iyilik olarak adlandırılmış belli bir yığının dogmalarını, emirlerini reddettiğim için seçiyorum. bunun için haklı olmaya, haklı çıkmaya gerek yok güçlü olmaya gerek var çünkü onların güçlü olduğu sistemde asla haklı olamayacaksın.
