başıma gelmiş olaydır. beşinci sınıftayken bir öğretmenle çarpışmıştık, "kör müsün evladım önüne baksana!" diye bağırmıştı. "evet," demiştim. sınıf öğretmenim söylemişti sonradan, çok üzülmüş öyle dediğine. ben hiç takmam böyle şeyleri. insanların anlayamamaları normaldir.
ayrıca insanlara arkam dönük konuşmam, elimden geldiğince yüzlerine bakmaya çalışırım.
Karşısındaki adamın moralini alt üst edecek bir harekettir. Hayat bunu kör adama her gün tekrarlarken bir de başkasının demesidir. Artık sadece kör değil, kalbi de kırıktır. Acilen onarılmalıdır.
(bkz: empati)
lafın gelişine vurulduğu için ağızdan çıkan yanlış cümledir. benzer olayı yaşayan biri olarak, artık kime çarpsam ya da kim bana çarpsa "pardon" diyorum.
