bu durumda ki insan tamamen gereksiz yere korkar. oysa köpekler bizden bizim onlardan korktuğumuzdan daha çok korkarlar. ancak bir köpek kuduz ise ondan uzak durulmalı hatta gerekirse son hızda kaçılmalıdır. ama pitbull tarzı köpekler dışında sokak köpekleri tamamiyle zararsızdırlar. ısırıkları verimsizdir çünkü ısırırken bile insandan korkarlar, ki bir sokak köpeğinin bir insanı ısırması görülmedik bir olaydır, bu duruma çok çok nadir rastlanılabilir.
ayrıca çoğumuzun bildiği gibi köpeklerin hisleri inanılmaz derecede güçlüdür, bu nedenle eğer gerçekten korkmazsanız kuduz bir köpek bile size gıkını çıkaramayacaktır. gerek tarafımca gerek bir kaç ilgili arkadaş ile yıllar boyu hissiyatif yönleri denenmiş ve korkmadığımız taktirde yabani kurtlar dışında zararsız oldukları çözümlenmiştir.
edit: eğer onlardan kaçarsanız muhakkak kovalanırsınız köpekler tıpkı cinler gibidir, üstlerine gittiğinizde uzaklaşırlar kaçtığınız taktirde ise kovalarlar, ki köpek ve kediler cinler için musallat olma konusunda en ön planda gelirler.
yersiz bir korkudur. Sokak köpekleri nadiren ısırır. Isırsa bile baslıkta acıklandıgı gıbı korkarak ısırır dısını tamamen gecırmez. Ayrıca pitbull doberman vb hayvanlar yetıstırme tarzına gore pısırık kopekler de olabılıyor. Onları canavar yapan yıne sahıplerıdır.
daha önce başınıza bir olay geldiyse normaldir. bir kere saldırdı mı kolay kolay o psikolojiden sıyrılamıyorsunuz. yolda yürürken sürekli etrafı kolaçan ediyorsunuz. En iyisi savunmak için bi silah almak galiba.
Köpekler, insan ile ilişkileri, sadakatleri ve hissiyatları çok yakın olan bir hayvan türüdür. Köpekten korkmak için tek sebebiniz o köpeğe zarar verme düşüncesine sahip olduğunuz zamandır. Kolay kolay çoğu köpek kendisine veya ailesine zarar verilmedikçe ve bunu hissetmedikçe insanlara zarar verebilecek bir hayvan türü değildir. Köpeklerden değil, hayvanlara zarar veren insanlardan korkun o daha mantıklı.
küçüklükten itibaren uzun süre yaşadığım durum. 6-7 yaşlarındayım annemle marketten dönüyoruz, 4 5 tane gözleri kıpkırmızı kocaman sokak köpekleri bizi yuvarlağa almışlardı. havlamaya başladılar, o korku cidden çok farklıydı. e tabi sonrasında genel olarak köpeklere karşı biraz daha temkinliydim. büyüklerse yolumu değiştirirdim. ta ki 8 9 ay öncesine kadar. otobüs durağındayım, hep orda duran bi köpek var. senelerdir orda kocaman bi köpek. bi gün bu bana yaklaşmaya çalıştı. kalbim küt küt tabi o geldikçe ben çekiliyorum. sonra birden geldi ayağıma yattı. köpeklere zarar verilmezse onlar da kimseye zarar vermez. o küçükkenki olayda mutlaka poşette etler sosisler vardı. bize dokunmamışlardı bile. demem o ki, korkulacak bi durum yokmuş ortada. bunca yıl onların başını okşamayarak haksızlık etmişim kendime. iyi ki varlar fıstıklar.
Hayvanları severim fakat kedi ve köpeklerden bide kargalardan korkuyorum. Yani kargalar kinci hayvanlar ne bileyim bi yanlışımız olur falan mazallah 150 yıl yaşıyolar ömür boyu bırakmazlar adamın peşini.
normalde hayvansever bir insanım lakin sokakta soğuk havalarda, hele de birden fazla köpekle karşılaşmak istemem. karşılaşacak olursam yolumu değiştirmek isterim.
soğuk ve açlık, kimyalarını değiştiriyor ve saldırganlaşabiliyorlar. bir kış zamanı ayağı topallayan bir kedi vardı ve bizim bahçeden ayrılmıyordu. biz de düzenli olarak yemek veriyorduk. bir gece ise duyduk ki, birden fazla köpek zavallıya saldırıp yaralamışlar. bizim yan komşu seslere uyanmış da ancak kovalamışlar.
kendinizi hazır hissettiğiniz zaman gidin ve bir psikologdan yardım alın. ayıp değil. hayatımın en az 10 yılı bir korku yüzünden huzursuzlukla attığım adımlara dikkat ederek, sürekli etrafı kolaçan ederek geçti.
az önce eve gelirken karşılaştığım olay. yolun karşısında 2 kadın 2 çocuk bağrışıp duruyor gecenin bi yarısı. noluyor lan diye bi baktım. köpekten kaçışıp bağrışıyor çığlık atıyorlar. köpeğin boyu 30 santim bile değildir belki. yazık. evet.
