--spoiler--
Köylü bir aileden gelen şair, özünü asla inkar etmediği gibi, köylü olmanın, düş gücünün kaynağını oluşturduğunu ileri sürdü. Edebiyat fakültesini bitirdikten sonra, 1923-1937 yılları arasında lise öğretmenliği yaptı. ikinci dünya savaşı sırasında Lwow'da kütüphanede çalıştı. Gestapo tarafından tutuklandıktan sonra bir süre tarımla uğraştı. Savaştan sonra (1947-1951) isviçre'de diplomat olarak görev yaptı. Ülkeye döndükten sonra ise pek çok derginin redaktörlüğünü üstlendi, edebiyat eleştirmeni olarak değerli yazılar yazdı.
Krakov Avangardlarının en önemli temsilcisidir. Sruby (1925), Oburacz (1926), Z ponad (1930), W glab (1932) adlı şiir kitapları ile yetkin ve özgün stilini yansıttı. Kullandığı ilginç metaforlarla şiir dilinde devrim yapmıştır. Daha sonraki eserleri Póki my zyjemy (1944), Miejce na ziemi (1945), Najmniej slów (1955), Wiecej o manifest (1962), Kwiat nieznany (1968) ile sanatının doruğuna erişen şair kendinden sonra gelen Grochowiak, Karpowicz gibi pek çok şaire de esin vermiştir.
--spoiler-- *
Biz Yaşadığımız Sürece
Topların gümbürtüsü alevler boyunca
yükseldi,
titremeyle sarsıldı gökyüzü.
Güllelerin açtığı derin çukurlarda,
tüfek dileniyorum, umarsız, aman dileyen ölüm mahkumu örneği
Bağırıyorum yalnızca- hedefsiz hani,
yaralıların ve ölülerin arasından kalkıp da.
Bakışım bombaların menzilinde, yıkıntılar içinde
ulaşıyor ta Varşova'ya
Gürültüden sağırlaşan kulaklarıma ulaşıyor
bir adam çığlığı ve kurşun gibi sessizlik
O sırada kardeşim ölüyor.
Elveda size , başlarını yurtdışına taşıyanlar
silahtan kaçanlar
Bu yıkıntı sığınakta
son nefesinde sağ kalanların
yaratabilirim ulusal marşımızı yeniden.
