yine bir savaş sonrasını anlatan film, bu kez yargılamaları ve suçluları ile. seyircide mahkemede juri koltuğunda, delilleri izleyip onlarda karar verecek onun içinde upuzun hiç sıkmayan bir film olmuş. ayrıca filmdeki oyunculuklar da cabası. filmin en etkili kısmı ise tamam almanya'yı suçluyoruz ama peki hiroşima ve nagazaki. aslında sorgulanan onlar değil tüm devletler o savaşın tüm sorumluları. almanya'nın yanında barış ve demokrasinin önder devleti amerika. kendilerini övmesiyle meşhur amerikan sinemasının tarafsız bir filmidir aslında. tamam onlar soykırım yaptı peki biz onları yargılayacak kadar masum muyuz?
edit: yine bir savaş sonrası dediğim filmlerden ilki grbavica.
1961 yapımı, siyah-beyaz, 3 saat 6 dakikalık bir stanley kramer filmi. tam anlamıyla bir başyapıttır. film iki dalda oscar almıştır. nazilerin alman halkı üzerinde ne tür bir yıkıma neden olduğunu gözler önüne sermektedir.
2. dünya savaşı sonrasında nazileri (savaş suçlularını) yargılamak için nürmbergde kurulmuş mahkemeleri konu alan filmdir. daha fazlasını anlatmayayım izleyin.
2.dünya savaşını ağır sonucundan kurtulmaya çalışılırken üzerine birde soğuk savaş hüküm sürmektedir.siyasi çekişmeler yüzünden dört savaş suçlusu naziyi destekleyen hakimleri yargılamakta zorluk çeken hakim, verilmesi gereken kararı bulmak zorundadır.
savaşla olsun, başka şekillerle olsun her mücadelenin sonunda sadece mağlupların yargılanabileceğini bize göstermesi açısından ibretlik bir mahkeme. günümüze ilişkin dersler de çıkarılabilir bu mahkemeden ammaaa benim şimdi çıkarasım yok. bu arada filmini de bilmiyorum. imdb puanı 8'in üzerinde olduğuna göre nazilere iyi geçirmişler filmde.
Şuanda tam yarısında olduğum filmdir. 1961 yılında çekilmiş bu film kalitesine ulkemizde hala herhangi bir filmin ulaşamaması ibretliktir. Adamlar, çevirmenler konuşmaya yetisemeyince konusmaci yavaşlasin diye yanan ampul gibi detaylari bile atlamamışlar.
