anathema'nın aynı adlı albümünün aynı adlı parçasıdır. one last goodbye, üstüne parisienne moonlight onun üstüne judgement...bu şarkılar üstüste dinlendiğinde dinleyen kişide kalıcı ve büyük hasarlar verir. Şarkı yavaş başlayıp gittikçe hızlanırken ortalarındaki çığlık kısmında sanki yaşanan geçmiş, dinleyicinin zihninde yavaştan canlanıp hepsi hızlanarak bir film şeridi gibi geçer. aniden biterek de hayatta her mükemmel şeyin bir sonu olduğunu ve bunun ne kadar ani olabileceğini hatırlatır bana. sözlerini yazmak benim için farzdır, sünnettir.
the inequity of fate
the pains of love and hate
the heart-sick memories
that brought you to your knees
and the times when we were young
when life seemed so long
day after day
you burned it all away
all the hate that feeds your needs
all the sickness you conceive
all the horror you create
will bring you to your knees
and the times when we were young
when life seemed so long
day after day
you burned it all away...
1999 çıkışlı, en iyi anathema albümlerinden biridir.
1. deep
2. pitiless
3. forgotten hopes
4. destiny is dead
5. one last goodbye
6. make it right
7. parisienne moonlight
8. don't look too far
9. emotional winter
10. wings of god
11. judgement
12. anyone, anywhere
13. 2000 & gone
garip bir tadı olan $arkıdır. yava$ ba$layan, vokalle decam ederken, vokal hızlanmadan, melodinin hızlanması ve en sonunda hem vokalin hem melodinin patlamasıyla ilginç bir tat bırakır insanın içinde. en güzel $arkısıdır demek yerine "en ilginç $arkısıdır" denmesi daha bir normaldir. ayrıca, insan bu $arkıda üzülsün mü gülsün mü karar veremez. öyle de illet bir $eydir. *
anathemanın bir albümle insanı nasıl öldürebileceğini kanıtlamış abümüdür,her şarkısında aynı duyguyu farklı şekillerde yaşarsınız ve en güzeli de duygunun adını koyamamaktır.
en bünyeye zarar anathema albümü olmasının yanında, en bünyeye zarar anathema şarkılarındandır. bozuk moralle dinlendiği vakit insanın ruhunu parçalayabilir. deep, judgement, regret peş peşe dinlenmemelidir.
baştan sona dinlenildiği takdirde adamın ağzını yüzünü siken, "bu ne sikim hayat, neden yaşıyoruz ki?" dedirten ama bu hislerden zevk almanızı sağlayan, insanı acı çekmekten zevk aldıran, mazoşist kılan, değişik bir albüm.
aynı etkiyi gösteren benzer bir albüm için;
(bkz: alternative 4)
adını duyunca duygulandığım, efsane ötesi anahthema albümü. one last goodbye ve parisienne moonlight peşpeşe dinlendiğinde iki damla gözyaşı olası bir ihtimaldir.
