son zamanlarda çok çirkinleşmiş adamdır. body building çalışmaları sonucu hulk gibi olmuş 90'lardaki halinden eser kalmamıştır. tipi bana lazım değil tabi o ayrı.
gitara başlama sebebimdir. artık her ne kadar eskiden olduğu şekilde deliler gibi dinlemesemde dönüp dolaşıp yine kendimi sololarını çalışırken bulduğum insan evladıdır.
ama ne yazık ki artık 90'lardaki duygusallığını hissedemediğim adamdır.
2007 yılının en iyi gitaristi seçilmiştir ve g3'e 6 defa giderek en fazla çağırılan gitarist unvanını taşımaktadır. Hız, teknik, melodi, duygu hepsi bi arada virtüözlerin arasından sıyrılan bir virtüözdür..
zamanında ilk dinlediğim günlerde birçok kişi gibi vay lan dediğim, eric johnson gibi bir ustayla ve buckethead gibi bir canavarla tanıştıktan sonra gözümde iyice sıradanlaşan biraz yavan bir stile sahip gitarist.
piyasa içerisinde iyi olarak nitelendirilen gitaristlerle (muhammed suiçmez, buckethead, jeff loomis, chris broderick vb) karşılaştırıldığında, sıradan olduğunu söyleyebileceğimiz dream theater gitaristi. galiba burda biraz da kurt kocama durumu mevcut. zamanında g3 e katılmış bir gitariste bunları söylemek haksızlık mı? aslında değil. yukarıda yazdığım insanlar dinlendikten sonra neden bahsettiğim anlaşılır.
en baştan söyleyeyim süper bir gitarist. çok hızlı, onun dışında da tabiki harika bir gitarist ama ben pek sevmem; bir blackmore, bir malmsteen, bir becker tadını alamam ondan. ama bu benim tercihimdir. benim onu sevmemem onun iyi çalmadığını göstermez, aksine hayvan gibi çalar.
neden bilmiyorum ben ısınamadım. bana çok düz gelir ama muhtemelen ben yeteri kadar müzik bilgisine sahip olmadığım için bu böyledir. benden çok daha fazla müzik kültürüne sahip, senelerce gitarla uğraşmış arkadaşlarım severek dinlerler. benim biraz daha olgunlaşmam gerek sanırım.
nasıl bu kadar duygulu çalabildiğini bir türlü keşfedemediğim virtüözdür. halbuki çalarken bir vai, gilmour yada malmsteen gibi tipi kaymaz...
müziği hissettiğine dair bir kaç ufak detay haricinde bişi yakalayamazsınız, sanki bir makina çalıyor gibidir...
ama insanın tipini kaydırır, dinlettiği insanı götürür o andan, geçmişten yada gelebilecek olan bir zamandan bir dilime sürükletir, hayaller kurdurtur insana...
utanmadan iddia ediyorum ki john petrucci 21. yüzyılın beethoven'idir.
gençkan'dan gitar dersi alması gereken zavallı. gitar çaldığını sanıyor. gençkan akustik gitardan elektro sesi çıkarıyor olm, sen git kumsalda kendi çükünle oyna *
dream theater'ın olağanüstü sololara imza atmış öküz gitaristi. o gitarı çalışına aşık olduğum insan.
altında petrucci*nin imzası olan bazı dt*eserleri için;
bir gitarist olarak dream theaterdaki en sevmediğim adam, ayrıca gitar virtüözleri arasındada kendisine ayar verebilecek tonla insan mevcuttur . ama kendisinin müzik teoriside çok sağlamdır .suspended animation albümüde çok sağlamdır.
