hayatı uçlarda yaşayan insanlardan biriydi john lennon. kendisinin yüksek bir egoya sahip olduğunu da düşünmüyor değildim. bunun sebebi ise john lennon olduğu için böyleydi, evet o böyle bir insandı. bunu yenmek için ise bayağı bir çabaladığını düşünüyordum. bu çabalarından biri ise şaşıracağım üzere the beatles grubuydu. onun tanrı olabilecek iken bir insan olarak kalmayı seçmesi yine onun büyük bir iradeye sahip olduğunun bir göstergesiydi. o, grupta yer alırken bu dünyada kendini tanrı gibi görebilecek insanlardan biri olabilecek iken bunu yapmadı. belki de düşündü, istedi ama engel oldu. insanlar kendisine büyük sorumluluklar yüklemişti zamanında. o ise bunların altından ezilmeden sıyrılıp hayatını devam ettirmeyi başardı. beyninin kıvrımlarında kim bilir hangi dünyaların içinde yaşıyordu. sonunda bir hayranı çıkıp onu vurdu. acaba o kimdi, neden böyle bir şey yapmıştı? yoksa insanların ona büyük bir sorumluluk yüklediğinin ve büyük kitlere önder olabilme potansiyeline sahip olmasının farkında olan kişilerin lennon'a yolladığı bir piyon muydu bu kişi, bilinmez. her şeye rağmen lennon güzel yaşadı, belki de istediklerinin çoğuna sahip olan bir insan oldu, kim bilir, belki de yapacağı daha bir sürü şey vardı ve göçüp gitti bu diyarlardan. ütopik bir barış yanlısı, gerçek sevgi yolunda yenik düşmüş bir asker, anarşist ruhlu küçük bir çocuk, orijinal deli bir herifin tekiydi john lennon.
Korku kralı Stephen King'in öldürdüğü varsayımı ortaya atılmış sanatçı.
steve lightout adlı adı sanı duyummamış bir yazar, "stephen king shot john lennon" (john lennon'u stephen king vurdu) adlı kitabında bu komplo teorisini detaylarıyla anlatmış. gül gül öldüm.
1963 yılında henüz saçları ve müzikleri bile dünyada tartışma konusuyken, the royal variety show'da şöyle bir espri yapıp salonda oturan kraliçeyi nakavt etmiştir.
"sizlerden bir ricam var, ucuz koltuklardakiler alkışlasın lütfen, diğerleri mücevherlerini sallasa da olur."
mücevherler içindeki kraliçe ne yapacağını şaşırıp gülerek etrafa bakınmıştır.
