ahmet altan bir denemesinde goethe'nin mektuplarından bahseder.burada goethe'nin aşık olduğu bir kadına sarfettiği sözcük vardır.
"biz birbirimizin hiç bişeyi olmak için yola çıktık ama herşeyi olduk oysa herkes birbirlerinin herşeyi olmak için yola çıkarlar ve sonuçta hiç bişeyi olurlar."
alman edebiyati'nin mihenk tasidir. 18. yuzyilin en onemli edebiyatcilarindan birisidir. edebi birikimi altili kuponundan ibaret kisiler tarafindan adinin turk dilinde cagristirdigi kelimeye binaen sig espriler yapilir.
zengin bir ailenin cocugudur, cok iyi bir egitim gormus, resim, muzik, edebiyat gibi alanlarda uzun sure dersler almistir. dogayi, gezmeyi, gormeyi cok seven bir insandir. bu eserlerine (roman, siir, resim) de yansimistir. onun icin "gormek icin dunyaya gelmis" denir. bir cok kez asik olmus, hepsinde de delicesine asik olmustur, bu asklari onun edebi cizgisine de yon vermistir. lotte'ye duydugu platonik askinin acisini dindirmek icin yazdigi die leiden des jungen werthers kitabi toplu intiharlara yol acmistir o donemde. yasami boyunca agir hastaliklar gecirmistir, bu yuzden ruh olarak ta kirilgan, duygusal bir yapiya sahiptir.
siir, seyahatname, roman, hikaye, tiyatro alaninda verdigi eserleri mukemmel bir aynadir. gerek dogayi gerekse donemini mukemmel bir sekilde yansitir.
"gönüllerde en çok izler bıraktığını sandığın yerde bile kalplerden silinir ve izleri kaybolur.
hem de ne çabuk!"
_____________________________________________
"biz insanlar birbirimiz için ne kadar az şey yapabiliyoruz. içimde sevgi, sevinç, sıcaklık ve coşkunluk yoksa bunu bana kimse veremiyor. kalbim mutluluk içinde bile olsa, karşımda soğuk ve cansız duran bir kimseyi mutlu edemiyorum."
****
''mutluluk da bir aldanıştan başka bir şey değil midir acaba?''
****
''yaşamanın bir rüyadan, bir hayalden başka bir şey olmadığını düşünen ilk kişi ben değilim.fakat bu düşünce bir gölge gibi peşimi bırakmıyor.insanların kuvvetleri ve yetenekleri öylesine sınırlı, öylesine küçük bir alan kaplıyor ki ellerinden çok az şey geliyor.dikkat edelim; bütün uğraşmalarımız bütün çabalarımız yalnız geçimimizi sağlamak ve yaşamak için.yani şu zavallı varlığımızı devam ettirmekten başka bir amacı olmayan ihtiyaçlarımızı karşılamak için didinip duruyoruz.huzurlu olduğumuz zamanlarda bile bu huzur kadere rıza gösterişimizden ileri geliyor.bizler aynen zindanların duvarlarına gönül ferahlatan, güzel resimler çizen mahkumlara benziyoruz.bunları düşündükçe aklım duruyor.kendime, kendi içime dönüyorum ve orada bir dünya buluyorum.böyle zamanlarda her şey karşımda hiçleşiyor ve ben gülümsüyorum.''
****
''insan zaten sürekli kendinin ve etrafındakilerin başını yemekle meşguldür.hiç bir an yoktur ki isteyerek veya istemeyerek yıkıcı olmuş olmayasınız.en masum gezintiniz belki de binlerce zavallı böceğin hayatına mal olur.bin bir emeğin sonucu olan karınca yuvasını bozmak ve o küçük dünyayı mezarlığa çevirmek için bir adımınız yeterli olur.''
Alman edebiyatı'nın belkide en önemli kişisi ayrıca doğa bilimcisi.
Weimar klasisizmin en önde gelen isimlerinden.
Genç Werther'in Acıları, Wilhelm Meister’in Çıraklık Yılları kesinlikle okunulması gerekir.Ergenlik yıllarımda genç Werther'in acılarını okuduğumda çok etkilenmiştim açıkcası.
